پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

البته که برای انجام امر بزرگی چون «بیعت یا تجدید بیعت با مقام ختم ولایت و امامت، حضرت امام مهدی علیه السلام»، دعا وجود دارد و اهل عصمت علیهم السلام، برای هر امری و هر حاجتی، بهترین، جامع‌ترین و مؤدبانه‌ترین کلام و درخواست [دعا]ها را به ما تعلیم داده‌اند و خوب است که هر دعایی را با کلام آنها از خداوند منّان مسئلت نماییم؛ اما دقت نماییم که [دعا] با بسنده نمودن به بیان چند جمله با زبان، محقق و مستجاب نمی‌گردد؛ بلکه دعا، خواندن خداوند سبحان و خواستن از اوست و نیاز یا عهد، باید در دل (قلب) ایجاد گردد و سپس به زبان و کلام نازل شده و بیان گردد و البته دعا کننده باید در جهت استجابت دعایش، تحقق عهدش و رسیدن به نتیجه، تلاش نیز بنماید.

فرض کنید که کسی روزی هزار بار لفظ «أَسْتَغْفِرُ ٱللَّٰهَ رَبِّي وَأَتُوبُ إِلَيْهِ» را بگوید، اما نه در قلبش از خداوند رحمان و رحیم طلب بخشش و پوشش داشته باشد و نه هیچ قصدی برای ترک گناه، بازگشت و اصلاح (توبه) داشته باشد؛ آیا انتظار می‌رود که تکرار این لفظ، برای او اثر خاصی داشته باشد؟!

همین‌طور است اگر کسی با امام زمان علیه السلام بیعت نماید، اما در عملِ به بیعتش نکوشد یا حتی نقض بیعت نماید؛ چنان که بسیاری از بیعت کنندگان با رسول الله صلوات الله علیه و آله و امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام در غدیر خم، نه تنها به سرعت نقض بیعت کردند، بلکه برخی بنا را بر مخالفت و دشمنی گذاشتند!

«وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ» (الرّعد، 25)

- و آنها كه عهد الهی را پس از محكم كردن می‌شكنند، و پيوندهائی را كه خدا دستور برقراری آن را داده قطع می‏كنند: و در روی زمين فساد می‌نمايند، لعنت (دوری از رحمت الهی) برای آنهاست و [نیز) بدی (و مجازات) سرای آخرت!

دعای عهد

با هر لفظی می‌توان با ولیِّ عصر، حضرت امام مهدی علیه السلام بیعت نمود، اما دعای عهد که در ضمن دعا برای درخواست توفیق یاری و خدمت به ایشان می‌باشد، بهترین دعا برای بیعت است. در این دعا می‌خوانیم:

«اللّٰهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هٰذَا وَمَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْها وَلَا أَزُولُ أَبَداً»

- بار الها! در صبح این روز و تا زندگی کنم از روزهایم، برای آن حضرت بر عهده‌ام، عهد و پیمان و بیعت تجدید می‌کنم که از آن‌، رو نگردانم و هیچ‌گاه دست برندارم.

و سپس می‌خواهیم:

«اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَنْصارِهِ وَأَعْوانِهِ، وَالذَّابِّينَ عَنْهُ، والْمُسارِعِينَ إِلَيْهِ فِي قَضاءِ حَوَائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلِينَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامِينَ عَنْهُ، وَالسَّابِقِينَ إِلىٰ إِرادَتِهِ، وَالْمُسْتَشْهَدِينَ بَيْنَ يَدَيْهِ»

- خدایا مرا، از یاران و مددکاران و دفاع‌کنندگان از او قرار ده و از شتابندگان به سویش، در برآوردن خواسته‌هایش و اطاعت‌کنندگان اوامرش و مدافعان حضرتش و پیشی‌گیرندگان به سوی خواسته‌اش و شهادت طلبان در پیشگاهش قرار ده.

 

   *- خوب و لازم است که این دعا را هر روز پس از نماز صبح بخوانیم و تجدید بیعت و عهد نماییم.

پس از تجدید بیعت، چه باید کرد؟

"بیعت با امام"، یعنی شما را به ولایت الهی و امامت قبول دارم و تعهد می‌نمایم که پیروی و اطاعت نمایم؛ لذا باید ابتدا امام را بشناسیم و سپس توجه کنیم که دعوت آنها چیست؟ و دقت نماییم که خواست و انتظار امام چیست و بکوشیم که در انجام وظایف نه تنها کوتاهی ننماییم، بلکه از سرعت و سبقت گیرندگان باشیم.

بدیهی است که حرکت در صراط مستقیم، اطاعت و پیروی از امام، یک بخش معرفتی (شناختی - نظری و اعتقادی) دارد و یک بخش عملی. چنان که ایمان و بندگی خداوند سبحان نیز همین دو بخش می‌باشد، لذا در آیات متعددی، ایمان و عمل صالح را متذکر گردید:

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا» (مریم علیها السلام، 96)

- كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏‌اند، به زودى [خداى] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‏‌دهد.

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا * خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا» (الکهف، 107 و 108)

- به یقین كسانی كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند باغهای فردوس منزلگاهشان است * آنها جاودانه در آن خواهند ماند و هرگز تقاضای نقل مكان از آنجا نمی‏كنند.

بدیهی است که هر تحولی و هر گامی در رشد، کمال و قُرب، از "خود" شروع می‌شود؛ یعنی همان "خودسازی" که از آن به "جهاد اکبر" تعبیر نموده‌اند. هرگز کسی که در خودش تغییرات اصلاحی ایجاد نکند، نمی‌تواند در محیط‌های کوچک و بزرگ جامعه، هیچ تغییری ایجاد نماید! این آیه که خطاب به قوم بنی‌ اسرائیل بوده، خطاب به مسلمانان نیز می‌باشد:

«أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَأَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلَا تَعْقِلُونَ» (البقره، 44)

- آيا مردم را به نيكى فرمان مى‏‌دهيد و خود را فراموش مى‌‏كنيد با اينكه شما كتاب [خدا] را مى‏ خوانيد آيا [هيچ] نمى‌انديشيد؟!

بنابراین، «توجه به خود» که متأسفانه بسیار مورد غفلت واقع می‌شود، از اهمّ مسائل و کلید گنج سعادت می‌باشد.

●- «چه باید کرد»ها در وفاداری و انجام بیعت را می‌توان به صورت یک برنامۀ عملی، چنین تدوین نمود:

1- تلاش برای ارتقای سطح دانش، به ویژه در اصول دین و معارف اسلامی، با تلاوت قرآن کریم، احادیث به صورت موضوعی و کتاب‌های مرتبط و معتبر و شنیدن سخنان و تعلیمات علما و دانشمندان دینی.

2- تقویت «تقوا»، با انجام واجبات و ترک محرمات، به ویژه نماز اول وقت که به تعبیر آیت الله العظمی بهجت رحمة الله علیه، اثر تکوینی خودش را دارد. ایشان متذکر شدند که آیت الله قاضی (ره) در نجف می‌فرمودند: «من ضامنم کسی‌که این نمازهای پنج‌گانه را در اول وقت بخواند، به مقامات عالیه می‌رسد. اگر نمازهای پنج‌گانه را در اول وقت خواند، باز هم نرسید به آن مقامات عالیه، به من لعن کند!» (مرکز تنظیم آثار آیت الله بهجت)

3- عمق بخشیدن به «بصیرت»، با تفکر در آیات، آموزه‌های اهل عصمت علیهم السلام و به ویژه فرمایشات امام خمینی و امام خامنه‌ای، در موضوعات گوناگون و مسائل روز.

4- اهتمام جدّی و توجه کافی به «تولا و تبرا» یا همان «دوست شناسی و دشمن شناسی» و تلاش برای نزدیک‌تر شدن به دوست و دورتر شدن از دشمن.

5- استغفار و توبۀ مستمر و تلاش جدی برای ترک گناهان؛ به ویژه گناهانی که آدمی با زبانش مرتکب می‌شود، مانند: دروغ، غیبت، تهمت، تمسخر، سخن تحقیرآمیز، خبر غیر موثق، پخش شایعه، ایجاد شک و شبهه، ترویج خرافات به ویژه به نام اسلام و تشیع که ضمن خطا، افتراهای بزرگی می‌باشد و ... .

امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام:

«أيُّهَا النّاسُ فِى الاِنْسانِ عَشْرَ خِصالٍ يُظْهِرُها لِسانُهُ: شاهِدٌ يُخْبِرُ عَنِالضَّميرِ وَ حاكِمٌ يَفْصِلُ بَيْنَ الْخِطابِ وَ ناطِقٌ يُرَدُّ بِهِ الْجَوابُ وَ شافِعٌ يُدْرَكُ بِهِالْحاجَةُ وَ واصِفٌ يُعْرَفُ بِهِ الاَشْياءُ وَ أَميرٌ يَأْمُرُ بِالْحَسَنِ وَ واعِظٌ يَنْهى عَنِ الْقَبيحِوَ مُعِزٌّ تُسَكَّنُ بِهِ الاَحْزانُ وَحاضِرٌ تُجْلى بِهِ الضَّغائِنُ وَ مونِقٌ تَلْتَذُّ بِهِ الاَسْماعُ» (الکافی، ج8، ص 20)

- اى مردم! انسان ده خصلت دارد كه زبان او آنها را آشكار مى‌سازد: زبان، گواهى (شاهدی) است كه از درون خبر مى‌دهد - داورى است، كه به دعواها خاتمه مى‌دهد - گويايى است كه به وسيله آن به پرسش‌ها پاسخ داده مى‌شود - واسطه‌اى است كه با آن حاجت برآورده مى‌شود - وصف كننده‌اى است كه با آن اشياء شناخته مى‌شود - فرماندهى است كه به نيكى فرمان مى‌دهد - پند دهنده‌اى است كه از زشتى باز مى‌دارد - تسليت دهنده‌اى است كه غم‌ها با آن آرامش مى‌يابد - حاضرى است كه با آن كينه‌ها برطرف مى‌شود و دلربايى است كه گوش‌ها با آن از لذّت برخوردار مى‌شوند.

پس، چرا آدمی این نعمت را در راه پوچی، انحراف، فساد و گناه به کار گیرد؟! 

 6- و بالاخره تلاش برای خدمت به مردم که صرفاً مادی نمی‌باشد؛ بلکه گاه یک همراهی، شنیدن دردِ دل، مشورت خوب، دلجویی، راهنمایی و نصیحت و امیدبخشی، به مراتب آثار و تبعاتی بیش از کمک مادی دارد؛ هر چند که کمک مالی و مادی به حدّ توان [حتی اندک] یک وظیفه است و انفاق در اسلام [حتی برای کسی که چیز زیادی ندارد]، از واجبات می‌باشد، نه از مستحبات.

امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام:

«لَا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِيلِ، فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ»

- از بخشش كم حيا مكن (شرمنده مباش)، زيرا محروم كردن، از آن هم كمتر است.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم .

پرسش:

بیعت با امام زمان علیه السلام چگونه است، آیا دعای خاصی دارد، پس از بیعت یا تجدید بیعت چه باید کرد؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/emammahdi/12887.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امامت   امام مهدی