پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر چه ما باید به دنبال فراهم نمودن شرایط و مساعد نمودن زمینه‌های ظهور و قیام ایشان باشیم و ندیدن علائم، اما حق مطلب همین است که اوضاع مردمان در رابطه با غیبت و ظهور، باید از منظر "سیاسی – اجتماعی" مورد توجه و مطالعه قرار گیرد، چرا که ظهور حضرت امام مهدی علیه السلام، یک امر "سیاسی و اجتماعی" است، منتهی سیاست، مدیریت و حکومتی الهی، که عین دیانت اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله می‌باشد.

"آخر الزّمان"، در آیات و احادیث به دو معناست: یکی پایان حیات انسان در زمین و پس از آن [شاید پس از قرن‌ها]، نابودی کل عالَم طبیعت و وقوع "قیامت" است و دیگری پایان دوران جهل و سلطه‌ی نظام‌های استکباری و ظلم عمومی است که با ظهور و قیام حضرت امام مهدی علیه السلام، محقق می‌گردد و البته چه بسا حیات بشر در زمین، قرن‌ها پس از ظهور نیز ادامه داشته باشد؛ چنان که طبق احادیث محکم، "رجعت" حق است، یعنی امامانی می‌آیند و حکومت می‌کنند، تا وقتی که حیات بشر در این عالَم، به پایان برسد.

علامات ظهور:

علائم ظهور نیز بر دو قسم می‌باشند، یکی علائم حتمیه و دیگری علائم غیر حتمیه. یعنی ممکن است که اتفاق بیفتند و ممکن است که اتفاق نیفتند؛ چرا که بستگی به رویکردها و عملکردهای مردم جهان دارد.

●- علائم حتمیه عبارتند از: 1- خروج سفیانی؛ 2- خسف در بیداء [فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین، در منطقه‌ای میان مکه و مدینه]؛ 3- خروج یمانی؛ 4- قتل نفس زکیه؛ 5 – صیحه‌ی آسمانی.

●- اما علائم غیر حتمی [ممکن است واقع شوند و ممکن است واقع نشوند] نیز بسیارند که بیشتر آنها واقع شده‌اند.

اوضاع امروز جهان:

بدون تردید، علائم کلی، همیشه و در هر زمانی وجود داشته است؛ چرا که اگر چنین نبود، کسی نمی‌توانست "منتظر واقعی" واقعی باشد و مردم در ذهن خود، امر ظهور را بسیار دور از زمان خود می‌دیدند، در حالی که شیعه باید هر روز و هر لحظه منتظر باشد.

بنابراین، این علائم کلی، همیشه وجود داشته است، منتهی در برخی از دوران‌ها [مثل دوران ما]، بسیار گسترده‌تر و بیشتر می‌باشند. چنان که نه مسلمانان جهان در هیچ دوره‌ای اینقدر آگاه‌تر، بصیرتر، متحدتر و مجاهدتر بوده‌اند، و نه ظلم کفار و ستمگران در هیچ دوره‌ای به این گستردگی بوده است! حتی اگر مصداق ظلم را فقط در جنگ افروزی و کشتار ببینند، امروزه آتش‌افروزی و نسل‌کُشی مسلمانان و نیز قتل غیر مسلمانان در طول تاریخ بی‌سابقه است؛ چه رسد به این که مصادیق ظلم، در اقتصاد، فرهنگ، امنیت و زندگی اجتماعی مردم نیز دیده شود!

خوف [وحشت و ناامنی]:

از منظر "سیاسی و اجتماعی"، دو مقوله از همه مهم‌تر است، یکی "امنیت" که مقابلش "خوف" است و دیگری "اصلاح" که مقابلش "افساد = تباهی" می‌باشد.

الف - امنیت

●- "امنیت"، از مهم‌ترین شاخصه‌های یک جامعه‌ی سالم، پیشرفته و کامل می‌باشد؛ چنان که برای یاران خدا، اهل ایمان و تقوا، که همان‌ها اهل بهشت هستند، فرمود:

«أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ * الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ» (یونس علیه السلام، 62 و 63)

ترجمه: آگاه باشيد كه بر دوستان خدا نه بيمى است و نه آنان اندوهگين مى‌‏شوند * همانان كه ايمان آورده و پرهيزگارى ورزيده‌اند‌»

"امنیت"، یکی از مهم‌ترین خواسته‌های بشری می‌باشد؛ حال خواه امینت جانی باشد، یا امینت شغلی، یا امنیت شخصیتی و اعتباری و ...؛ و مؤمنان نیز برای رسیدن به امنیت ابدی تلاش می‌کنند.

"امنیت"، در امر ظهور، قیامت و سپس حکومت جهانی حضرت امام مهدی علیه السلام، در چنان درجه‌ای از اهمیّت قرار دارد که خداوند متعال آن را به عنوان یکی از وعده‌های حتمی خود، در نتایج ظهور و اوضاع عمومی مردم در پس از حکومت، بیان می‌دارد: «... وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا – بیم‌شان را به ایمنی مبدل می‌گرداند /  النّور، 55»

بنابراین، یکی از بارزترین علائم عمومی نزدیک بودن زمان ظهور، "خوف"، یا همان وحشت عمومی از ناامنی می‌باشد؛ که امروزه بیش از هر زمان و دوران دیگری، سایه‌ی شوم خود را بر جان و روان مردمان، انداخته است.

در عرصه‌ی "امنیت جانی"، هیچ کس در امنیت نیست، به ویژه مسلمانان که یا در جنگ‌های مستقیم [ایران، فلسطین، لبنان، یمن و ...] کشته شده و می‌شوند – یا در قتل عام‌های عمومی [میانمار، هندوستان، کشمیر ... و از این پس هر کجا که بودائیان قدرت دارند] – یا در ترورهای نظامی و غیر نظامی [بمباران مجالس عروسی و عزا] – یا به واسطه‌ی تحمیل قحطی – و یا در جنگ‌های بیولوژیکی شناخته شده و شناخته نشده [در مصرف خوراکی‌ها، داروها، لوازم آرایشی، آدام، محصولات تراریخته‌ای ...] و در تمامی این موارد، "نسل کشی" بیش از "آدم‌کُشی" وجود دارد.

البته چنین نیست که غیر مسلمانان در امان باشند. در امریکا روزانه حدود 50 نفر، فقط به واسطه‌ی تیراندازی در خیابان‌ها، مدارس و پارک‌ها کشته می‌شوند؛ و البته قتل‌های دیگر نیز بسیار است.

قتل با چاقو، بین نوجوانان و جوانان انگلیس، موجب نگرانی همگان شده است. طبق آمار خودشان، تعداد این قتل‌ها از 27 هزار 600 نفر در سال 2017، به 45000 نفر در سال 2019 که هنوز پایان نیافته رسیده است!

در عرصه‌ی "امنیت شغلی"، تمامی مردمان دنیا، در گرفتاری و تنگنای شدید قرار گرفته‌اند. در امریکا و اروپا، همه ساله، صدها هزار نفر شاغل بیکار می‌شوند و ده‌ها میلیون نفر نیز اصلاً شغل نمی‌یابند و همه ساله تعداد بسیاری به خاطر اخراج، یا آدم می‌کشند و یا خودکشی می‌کند! و البته وضعیت بی‌کاری در کشورهای دیگر (حتی ایران) نیز به حد بحران رسیده است.

ب - فساد

●- "فساد"، یعنی "تباهی". حالت سکونی وجود ندارد، لذا هر کجا "اصلاح" نباشد، حتماً افساد و تباهی فرصت‌ها و نعمت‌ها هست. حال خواه فساد سیاسی باشد، یا اقتصادی، یا اخلاقی، یا فرهنگی، یا اجتماعی و ... !

احادیث و روایات درباره‌ی گسترش "فساد" در آخر الزّمان و نزدیک به ظهور بسیار است و اساساً اصلاح مفاسد، از مأموریت‌های اصلی حضرت می‌باشد، لذا یکی از القاب ایشان «اَبا صالِح» می‌باشد.

حال آیا با مطالعه‌ی وضعیت سیاسی و اجتماعی نسل‌های گذشته، آیا دورانی را می‌شناسیم که در آن "فساد همه جانبه"، اینقدر گسترش یافته باشد؟!

نشانه‌های دیگر:

البته نشانه‌های دیگری نیز در احادیث و روایات بیان شده است که همگی امروزه چنان واقع و فراگیر شده‌اند که برای همگان مشهود و ملموس می‌باشند. به عنوان مثال: پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، در علائم آخر الزمانی (نزدیک به ظهور)، به سلمان رحمة الله علیه فرمودند:

«فَلاَ الکَبیرُ یَرحَمُ الصَغیر وَ لاَ القَویُ یَرحَمُ الضَعیف‌، وَ حینَئذِ یَأذنُ الله لَهُ بِالخُروج /  بحار الانوار، 52، ص 380».

ترجمه: در آن روزگار ، بزرگترها و به زیر دستان و کوچکترها ترحم نمی‌کنند و قوی بر ضعیف ترحم نمی‌نمایند. در آن هنگام خداوند به او [ مهدی علیه السلام ] اذن قیام و ظهور می‌دهد.

امام باقر علیه السلام، در بیان یکی از اوضاع مردمان که خبر از نزدیکی ظهور می‌دهد، به نشانه‌ای اشاره می‌فرمایند که فقط در این روزگار و آن هم در سطح گسترده به وقوع پیوسته است:

«إذا تَشَبَّهُ الرِّجالَ بِالنِّساء، وَ النِّساءَ بِالرِّجال، وَ اکتَفی الرِّجالُ وَ بِالرِّجال، وَ النِّساءُ بِالنِّساء‌» (کمال الدین ، جلد 1 ص 331)

ترجمه: هنگامی که مردها خود را شبیه زنان و زنان خود را شبیه مردان کنند . آن گاه که مردان به مردان اکتفا کرده و زنان و به زنان اکتفا کنند.

در هیچ دورانی از تاریخ حیات بشر، مردان و زنان اینقدر شبیه به هم نشده‌اند. رذیله‌ی همجنس‌بازی، همیشه بوده، اما در هیچ دوره‌ای به عنوان یک حق و حتی فضیلت شمرده نشده و ازدواج آنان نیز به صورت یک لایحه‌ی قانونی، در مجالس به تصویب نرسیده و به مردم تحمیل نشده است!

*** - امیرالمؤمنین، حضرت امام علی علیه السلام، در مورد چنین دورانی می‌فرمایند:

وَ عَظُمَتِ الطّاغِيَةُ، وَ قَلَّتِ الدّاعِيَةُ،

گروه ستمگر (طاغوت‌های زمان) بزرگ (معظم و قدرتمند) شوند، و دعوت کننده به حق کم شود؛

وَ صالَ الدَّهْرُ صِيالَ السَّبُعِ الْعَقُورِ، وَ هَدَرَ فَنيقُ الْباطِلِ بَعْدَ كُظُوم،

و روزگار همچون وحشى گزنده حمله نماید، و شتر باطل پس از سکوت عربده کشد و قوّت گیرد؛

وَ تَواخَى النّاسُ عَلَى الْفُجُورِ، وَ تَهاجَرُوا عَلَى الدِّينِ،

و مردم بر معصیت پیمان برادرى بندند، و بر دین از هم دورى نمایند؛

وَ تَحابُّوا عَلى الْكَذِبِ، وَ تَباغَضُوا عَلَى الصِّدْقِ.

و بر دروغ با یکدیگر دوست شوند، و بر راستى با هم دشمنى ورزند.

فَاِذا كانَ ذلِكَ كانَ الْوَلَدُ غَيْظاً، وَالْمَطَرُ قَيْظاً، وَتَفيضُ اللِّئامُ فَيْضاً، وَ تَغيضُ الْكِرامُ غَيْضاً.

در چنین دورانی، فرزند باعث خشم پدر، و باران عامل حرارت گردد، و مردم پست فراوان، و خوبان کمیاب شوند.

وَكانَ اَهْلُ ذلِكَ الزَّمانِ ذِئاباً، وَسَلاطينُهُ سِباعاً، وَ اَوْساطُهُ اُكّالاً،

مردم (توانمند – یا همرنگ و همسو با این شرایط در) آن روزگار همچون گرگ، و حاکمانشان درنده، و میانه حالشان (قشر متوسط) طعمه خواهند بود،

وَ فُقَراؤُهُ اَمْواتاً، وَ غارَ الصِّدْقُ، وَ فاضَ الْكَذِبُ،

و نیازمندان‌شان مردگان خواهند بود، راستى ناپدید شود، و دروغ فراوان گردد،

وَ اسْتُعْمِلَتِ الْمَوَدَّةُ بِاللِّسانِ، وَ تَشاجَرَ النّاسُ بِالْقُلُوبِ،

مردم به زبان اظهار دوستى، و به دل دشمنى کنند، فسق

وَ صارَ الْفُسُوقُ نَسَباً، وَالْعَفافُ عَجَباً، وَلُبِسَ الإسْلامُ لُبْسَ الْفَرْوِ مَقْلُوباً .

عامل نسبت، و عفّت باعث شگفتى شود، و اسلام را همچون پوستینِ وارونه پوشند.

(نهج البلاغه – خطبه 107)

●- کدام یک از این اوصاف، امروزه بیش از هر زمان دیگری ظهور پیدا نکرده است؟! و البته توجه داشته باشیم که آگاهی و بصیرت مردم، اتحاد مردم، تنفر مردم از نظام سلطه، به میدان آمدن مردم، اتحاد بیشتر مسلمانان، رشد علمی بشر و ... نیز بیش از هر زمان دیگری ظهور یافته است که از نشانه‌های نزدیک ظهور می‌باشند.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

مرتبط:

علائم حتمی ظهور، مطالبی که 100 درصد درست هستند را بیان کنید (13 اردیبهشت 1393)

فهرست و لینک تمامی سؤالات، شبهات و پاسخ‌های مرتبط با "مهدویت" در این پایگاه.

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

اوضاع کنونی سیاسی و اجتماعی جهان، چقدر منطبق با علائم آخرالزّمان و ظهور حضرت امام مهدی علیه السلام که در احادیث بیان شده می‌باشد؟

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9954.html

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

           

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   امام مهدی