پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

آیا مطمئن هستید که خداوند سبحان، به امام حسین علیه السلام، کمک ننمود که چنین حکمی می‌دهید؟!

از اصول قضاوت که حتی کفار نیز [هر چند به ظاهر] به آن پایبند می‌باشند، این است که اولاً بر اساس اطلاعات، مستندات و شواهد صحیح باشد، و ثانیاً عادلانه و منصفانه باشد و مبتنی بر دروغ و افترای نشأت گرفته از هوای نفس و بغض نباشد؛ بدیهی است که دقت و رعایت این اصول، به ویژه هنگام قضاوت در مورد فعل خداوند متعال و یا مواضع و عملکرد اهل عصمت علیهم السلام، به مراتب از اهمیّت بیشتری برخوردار می‌باشد. دربارۀ افترا زنندگان فرمود که ظالم‌ترین‌ها می‌باشند:

«‌وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ» (العنکبوت، 68)

- چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بسته يا حق را پس از آنكه به سراغش آمده تكذيب نمايد؟! آيا جايگاه كافران در دوزخ نيست‌؟!

●- این که ابتدا حکم قطعی صادر شود که «خداوند سبحان به امام حسین علیه السلام و یارانش کمک نکرد»، از دو حال خارج نیست: یا باید گفته شود که خداوند سبحان [العیاذ بالله] خلف وعده نموده و یا باید گفته شود: «لابد سید الشهداء علیه السلام، نه تنها امام و حجّت خدا نبوده، بلکه اصلاً بر حق نبوده است که مورد نصرت خدا واقع شود»!

الف - آیا خداوند متعال، به تمامی مؤمنان وعدۀ نصرت نداد و نفرمود: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ - اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! اگر (آيين) خدا را يارى كنيد، شما را يارى مى‌كند و گامهايتان را استوار مى‌دارد‌» (محمد صلوات الله علیه و آله، 7»؟ حال آیا او [العیاذ بالله]، در وعدۀ خود تخلف نموده است و آیا چنین ادعایی، افترایی بزرگ به او نیست؟!

ب - آیا هیچ مسلمان و یا حتی غیر مسلمان منصفی، می‌تواند مدعی شود که سیدالشهداء علیه السلام، نه تنها ولیّ الله، حجّت الله و امام نبوده، بلکه اصلاً جزو مؤمنان نبوده و حرکت ایشان برای احیای اسلام ناب محمّدی صلوات الله علیه و آله، و نجات مردم از اسلام معاویه‌ای و یزیدی نبوده است، لذا مورد نصرت خدا قرار نگرفته است؟! آیا این افترایی به پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله، اسلام، قران مجید، امر ولایت و امامت، شخص شریف سید الشهداء و یاران ایشان علیهم السلام و نیز دروغی آشکار نیست؟!

نصرت خداوند متعال

هر نوع نگرش، تحلیل و قضاوتی، به نوع جهان‌بینی انسان برمی گردد. انسان ماده‌گرا، دنیا طلب و خود دوست؛ حتی اگر اسمش مسلمان باشد نیز تمام نصرت و موفقیت را در حفظ جان، مال، رفاه و راحتی خود می‌بیند؛ اما انسان مؤمن، تمام موفقیت را در بندگی و اطاعت خالصانه در انجام تکلیف و کسب رضایت و رسیدن به قُرب به خداوند سبحان می‌بیند.

*- خداوند متعال در کجا فرموده که نصرت من، به حفظ و زنده ماندن و پیروزی ظاهری در میادین ظاهری می‌باشد؟ و حال آن که فرمود:

«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» (التّوبة، 111)

- خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خريدارى كرده، كه (در برابرش) بهشت براى آنان باشد؛ (به اين گونه كه:) در راه خدا پيكار مى‌كنند، مى‌كشند و كشته مى‌شوند؛ اين وعدۀ حقّى است بر او، كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده؛ و چه كسى از خدا به عهدش وفادارتر است ؟! اكنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدى كه با خدا كرده‌ايد؛ و اين است آن پيروزى بزرگ!

*- در تمامی جنگ‌ها، از بدر و حنین و صفین گرفته، تا دفاع مقدس و جنگ هشت ساله که دلیل بر نصرت خدا آورده شده، سپاهیان بسیاری نیز به شهادت رسیدند و بیش از آنها، مجروح و جانباز (معلول) شده‌اند، آیا این عده از نصرت خدا محروم مانده بودند و یا بر حق نبودند؟!

زندگی و مرگ

آیا اگر سیدالشهداء علیه السلام و یارانی چون حضرات ابوالفضل، علی اکبر و ... در کربلا و روز عاشورا به شهادت نمی‌رسند، تا ابد زنده می‌ماندند و یا همچون انبیای الهی و در رأس همه پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله، رحلت می‌نمودند؟ اگر قرار بود کسی به خاطر نصرت خدا، زنده بماند و در تمامی نبردها به حسب ظاهر موفق شود، ایشان زنده می‌ماندند و اهل عصمت نیز همگی ترور نمی‌شدند؛ چنان که فرمود: «إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ - تو خواهی مُرد و دیگران نیز می‌میرند» (الزّمر، 30)، و فرمود:

«وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ أَفَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ * كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ‌» (الأنبیاء، 34 و 35)

- پيش از تو (نيز) براى هيچ انسانى جاودانگى قرار نداديم؛ آيا اگر تو بميرى، آنان جاويد خواهند بود؟! * هر انسانى طعم مرگ را مى‌چشد! و شما را با بديها و خوبيها آزمايش مى كنيم؛ و سرانجام بسوى ما بازگردانده مى‌شويد!

پس، همگان می‌میرند و بهتر است بگوییم: «کُشته می‌شوند»، حال یا با سکته، یا با تصادف، یا با کهولت سنّ و انواع بیماری‌ها ... و یا با ترور و یا در جنگ؛ اما مهم این است که چه کسی در کدام مسیر زندگی نموده و در چه راهی کشته می‌شود؟!

پیروزی

پیروان جهان‌بینی مادی [حتی اگر به ظاهر مسلمان باشند]، فتح، غلبه و پیروزی را در موفقیت‌های ظاهری می‌بینند؛ چرا که بصیرت ندارند تا معرفت و ایمان دست و محکمی داشته باشند؛ لذا سطحی‌بین و ظاهر نگر می‌باشند. اما مؤمن، بصیرت دارد؛ پشت پرده را نیز می‌بیند، آینده را نه فقط در دنیا، بلکه تا بهشت می‌بیند.

●- هنوز چند روزی از عاشورا نگذشته بود که خبر شهادت ایشان و یاران به هر کجا می‌رسید، مسلمانان غافل به خود می‌آمدند و بیدار می‌شدند، حتی اهل شام و پیروان معاویه و یزید ملعون که امامان را خارج از اسلام می‌شناختند و هنگام ورود اسراء به آنان ناسزا می‌گفتند، پس از خطبه‌های حضرات امام سجاد و زینب کبری علیها السلام در مجلس یزید لعنة الله علیه، متحول و منقلب شدند و گریه کنان آنان را بدرقه کردند و حتی یزید مجبور شد که دستور دهد آنان را با احترام و امکانات از شام به مدینه بازگردانند. آیا این نصرت و موفقیت در رسیدن به اهداف نیست؟!

*- حدود 1400 سال از فاجعۀ کربلا و عاشورا می‌گذرد، و هر روز معرفت، محبّت و مودّت به امام حسین علیه السلام [حتی در میان غیر مسلمانان] بیشتر می‌شود - مجاهدان راه خدا، با سرمشق قرار دادن ایشان و با نام و یاد ایشان، با جان و مال به میدان‌ها نبرد علیه استکبار، کفر و ظلم رفته و می‌روند - همه ساله صدها میلیون نفر مسلمان در جهان، در دهۀ محرم و تاسوعا و عاشورا، با عزاداری یاد و راه ایشان را زنده نگه می‌دارند - همه ساله بیش از 20 میلیون نفر از ملیت‌ها متفاوت که امکان یافته‌اند، در پیاده‌روی اربعین حضور می‌یابند تا به سوی امام بروند و جهان استکبار از این حرکت ترسیده است! آیا این نصرت خدا و پیروزی و فتح دلها نیست؟!

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

خداوند همه جا لشکر و حزب الهی را امداد کرده است از جنگ بدر که 313 نفر علیه هزاران نفر ایستادند تا خیبر و ... تا همین دفاع مقدس در ایران؛ ولی چرا در کربلا به امام حسین کمک نکرد؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/muharram/12230.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام حسین(محرم)