بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

و صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ.

سلام دوستان؛

شاید برخی گمان کنند که فقط اقتصاد موفق، مملکت را پر نعمت و چون بهشت روی زمین می‌سازد و فقط اقتصاد ضعیف است که کشور و زندگی را برای مردم جهنم می‌کند! اما باور کنید که حتی اقتصاد در سرتاسر جهان نیز بیشتر با «کلام» می‌چرخد. مگر نه این است که امروزه حتی پشتوانه‌ی دلار و یورو نیز اعتبارات بانکی و ... همه از سنخ کلام است و نه ذخایر و در آمدها.

برخی فرهیخته‌تر و بصیرترند و می‌گویند: «فرهنگ، نقش بیشتری دارد»؛ درست هم می‌گویند، اما فرهنگ‌ها نیز در آموزش‌ها، تبلیغ‌ها و ضدتبلیغ‌ها، با «کلام» شکل می‌گیرند و یا متغیر می‌گردند؛ قرآن مجید، خود از سنخ کلام و «کلام الله» می‌باشد.

چند ماه پیش، در آثار ماه مبارک رمضان و روزه مطالعه می‌کردم تا با فواید فردی و اجتماعی‌اش بیشتر آشنا شوم، چرا که بالاخره وقتی یک ملّتی مسلمان است و ماه مبارک رمضان را با روزه و عبادت پشت سر می‌گذارد، حتماً از فواید فردی و اجتماعی بسیاری بهره‌مند می‌گردد.

به حدیث قدسی مفصلی برخوردم  که نوشته بود، «روزه خاموشی می‌آورد و خاموشی نیز حکمت می‌آورد» (کتاب لقاء الله – مرحوم ملکی تبریزه ره)؛ برایم خیلی جالب بود و به مطالعه در این خصوص ادامه دادم.  متوجه شدم که خداوند متعال برای بهشت‌اش ویژگی‌هایی بر شمرده است و به نعمات بی‌شماری اشاره نموده است که بخشی از آنها متوجه میل‌ها و خوشایندهای روحی بشر است و بخشی دیگر متوجه میل‌ها و لذت‌های جسمی بشر می‌باشد. از رسیدن به «مقام محمود» و قرار گرفتن در جوار قُرب مَلیک مقتدر «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ» (القمر، 55) گرفته که لذتی روحانی است، تا زندگی در جنّات و باغ‌ها، نهرهای جاری، قصرهای با شکوه، حوریان و غلمان و انواع خوردنی‌ها، آشامیدنی‌ها و پوشیدنی‌ها و ... که لذات جسمانی است؛ اما یکی از ویژگی    ‎ها و نعمت‌های بهشتی که در چندین آیه به آن بشارت داده شده و حتی تصریح شده که این پاداش و جزای ایمان و عمل صالح است، «نشنیدن حرف بی‌خود، حرف مفت، حرف لغو و حرف دروغ» و شنیدن سخنان روح‌افزا و کمال‌بخش می‌باشد. به عنوان نمونه چند آیه ذکر می‌شود، در آنها دقت و تأمل فرمایید:

«لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا» (مریم علیها السلام، 62)

- در آنجا سخن لغو نمی‌شنوند ، گفتارشان سلام (سلامت) است و روزی‌شان هر صبح و شام آماده است.

«لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا» (الواقعه، 25)

- در آن بهشت‏ها هرگز سخنى لغو و گناه‏آور (گناه‌آلود) نمى‏شنوند.

«لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا * جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَابًا» (النبأ، 35 و 36)

- در آنجا نه هرگز لغوى مى‏شنوند و نه دروغى (تکذیب حق و یک دیگر) * پاداشى است از پروردگارت، بخششى حساب شده.

و البته آیات و احادیث بسیاری به همین معنا تصریح دارد که به همین مقدار بسنده می‌نماییم.

مهم این است توجه داشته باشیم که سخن بی‌خود، لغو، دروغ، سخن در تکذیب‌ها و انکارهای بی‌مورد، چه در غالب غیبت باشد، چه تهمت و افترا، چه وعده و وعید توخالی و چه شعار بدون شعور و عمل و ...، زندگی را جهنم می‌کند، پس خودداری از آنها نیز زندگی را بهشت می‌کند. چه برای فرد و چه برای جامعه‌ای که رعایت می‌کنند.

●- نقش و تأثیر کلام، امروزه بیش از هر زمان دیگری مشهود است؛ به ویژه با گسترۀ رسانه‌های صوتی و تصویری، مطبوعات، شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی و ... .

با یک سخن درست، ملّتی بیدار شده و به پا می‌خیزند - با یک حرف صحیح، پرده از عقول و فطرت‌ها کنار رفته و مردم به صراط مستقیم بر‌می‌ گردند؛ با تحلیل و شعاری درست و منطبق با حقایق، کوری‌ها به بصیرت و بینایی مبدل می‌گردند ...، و متقابلاً با یک شعار دروغ، ملتی منحرف می‌شوند – با یک جوّسازی دروغ (مثل 11 سپتنامبر) حمله نظامی به عراق و افغانستان توجیه می‌شود – با یک نسبت دروغ [مثل تروریسم]، زمینه برای جنایات بی‌شمار و تروریسم دولتی و داعشی مساعد می‌گردد – با یک سخن قیمت‌ها کاهش و یا افزایش می‌یابند – با یک حرف جریان و فتنه به پا می‌شود – با یک وعده‌ی تو خالی امیدهای کاذبی که به سرعت سرکوب می‌گردند ایجاد می‌شود – با یک وعید دور از حقیقت، نگرانی و دغدغه و خوف بر اذهان عمومی مستولی می‌گردد – با یک «می‌گویند» و یا «از کجا معلوم»؛ شبهات متعدد، یقین‌ها را متزلزل می‌کنند...، و خلاصه اغلب تحولات سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و گاه حتی نظامی نیز مبتنی بر «حرف، سخن و کلام» بوده و می‌باشد. لذا بسیاری از مردم و غالب حکام و سیاستمداران جهان، به ویژه سران نظامات سلطه، خودشان تجّار بدون سرمایه و بی‌پشتوانه‌ی «حرف مُفت‌اند»، و با این حرف مفت، خود و مردم را به هر سو می‌کشانند و به انواع گرفتاری‌ها و عذاب‌های خواسته و ناخواسته دچار می‌نمایند:

«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي  لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ» (لقمان، 6)

- و برخى از مردم كسانى‏اند كه سخن بيهوده را خريدارند (اهل داد و ستد و مشتری حرف مفت‌اند) تا [مردم را] بى [هيچ‏] دانشى از راه خدا گمراه كنند، و [راه خدا و دین خدا] را به ريشخند گيرند براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.

●- نتیجه آن که اگر «کلام - سخن - زبان» به کنترل عقل و فطرت درآید و در واقع تحت امر خدا قرار گیرد، بسیاری از مشکلات، معضلات، دغدغه‌ها، نگرانی‌ها، انحرافات، اختلافات و ... بر طرف می‌شوند، کمبودهای جبران نشدنی و نواقص اضافی تحمیل نمی‌گردد، و انحرافات و اختلافات، چه در مسائل و شئون زندگی شخصی افراد باشد و چه زندگی اجتماعی، رخ نمی‌دهد.

●-  از این رو، بر مسئولین و صاحبان قلم و سخن و عرصۀ هنر، بیش از آحاد مردم فرض و واجب است که «نه حرف بی‌خودی بزنند و نه بی‌خودی حرف بزنند»، نه دروغ بگویند، نه جوّسازی کنند، نه آن چه را واقعیت ندارد بگویند و نه آن چه نمی‌توانند انجام دهند وعده دهند، نه خوف و تهدید دروغینی را القا کنند، نه در چیزی که به آن علم ندارند وارد شوند و در آن ایستادگی کنند ...؛ و قطعاً اگر رعایت کنند، یکی از والاترین ویژگی‌های بهشت، در کشور پدید می‌آید و آسایش و رشد را برای مردم به ارمغان می‌آورد.

●- مگر تأثیر حرف زدن خود را در شئون مختلف سیاسی، حکومتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی (به ویژه امنیت روانی) نمی‌بینند؟!

و البته آحاد مردم نیز باید از یک سو خودشان از حرف بیهوده و لغو پرهیز کنند و از سوی دیگر هیچ حرف بیهوده، لغو، غیر معتبرف، غیر مستند، مبتنی بر شایعه و ... را نپذیرند، تا سرگردان، افسرده، ناامید، تسلیم و منحرف نگردند.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم؛

وَ الحَمدُ لله ربِّ العالَمین؛

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع و نشانی پیوند یادداشت، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

موضوع یادداشت:

اگر حرف بی‌خود نزنند و بیخودی حرف نزنند، مملکت بهشت می‌شود و مردم متنفع می‌گردند!

متن (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/note/12224.html 

  

کلمات کلیدی:  یادداشت