بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

با سلام؛

همانگونه که استقلال و عدم وابستگی اقتصادی یک کشور و ملّت، مرهون «سرمایه، کار و تولید ملّی» می‌باشد؛ رشد، استقلال، عدم وابستگی و سلطه بر جامعۀ خودو جوامع دیگر به لحاظ فرهنگی، اعتقادی، اخلاقی، رفتاری و بالتبع سیاسی نیز در گرو «الگوسازی و رفیق‌پروری» می‌باشد؛ و البته «الگو و رفیق» نیز متناسب با اهداف ساخته و ارائه می‌شوند.

به جوامع غربی و نظامات سلطه بنگرید؛ از یک سو مرتب برای مردم «الگو» می‌سازند؛ خواننده، بازیگر، ورزشکار ... و حتی نظریه‌پردازان خود و به اصطلاح سلبریتی‌ها را الگوی اقشار گوناگون قرار می‌دهند و حتی الگوهای سبک زندگی، از ازدواج و طلاق و همجنس‌گرایی گرفته، تا مُدهای لباس و خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها را خود به بازار اذهان عمومی عرضه می‌کنند؛ و از سویی دیگر، با این همه جنایت، خود را «رفیق» مردمان می‌خوانند!  

«الگو پذیری» را خداوند متعال در فطرت انسان نهادینه کرده است تا بتواند با پیروی از بهترین‌الگوهایی که خودش فرستاده، به رشد و کمال برسد، و البته هر کسی که اهداف پستی اتخاذ کند، از الگوهای پست نیز تبعیت می‌کند!

حدود چهار هزار سال پیش، انسان کاملی به نام حضرت ابراهیم علیه السلام را الگوی همگان تا آخر الزّمان قرار داد و فرمود: «قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ ... - مسلماً براى شما در ابراهيم و كسانى كه با اويند سرمشقى نيكوست» (الممتحة، 4)؛ چنان که ایشان همچنان الگوی موحدان و بت‌شکنان و مجاهدان راه خدا می‌باشند.

در همین راستا، آخرین در سلسلۀ پیامبران، خاتم الأنبیاء و المرسلین، حضرت محم مصطفی صلوات الله و علیه و آله را الگویی برای رشد و کمال کسانی قرار داد که به توحید و معاد معرفت و ایمان دارند و می‌خواهند در دنیا و آخرت، به سعادت برسند:

«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا» (الأحزاب، 21)

- يقيناً براى شما در [روش و رفتار] پيامبر خدا الگوى نيكويى است براى كسى كه همواره به خدا و روز قيامت اميد دارد؛ و خدا را بسيار ياد مى‌كند.

و پس از ختم نبوت، امامان علیهم السلام را الگوی همگان قرار داد و در میان پیروان ایشان نیز برخی به عنوان الگو و شاخص ظهور می‌کنند تا هر کسی هدایت، رشد و کمال خود را می‌خواهد، از آنها پیروی کند.

*- از حضرات ابوالفضل، زینب کبری، علی اکبر ... گرفته، تا نوجوانانی چون عبدالله بن الحسن و قاسم بن الحسن، یا سالخوردگانی چون حبیب بن مظاهر، تا اهل کتابی چون وهب، مادر و همسرش، و از غافلان و گناهکاران بصیرت یافته‌ و نادمی چون حرّ و ... در کربلا، همه الگوهای برتر اقشار گوناگون می‌باشند.

*- امروزه نیز افرادی چون: امام خمینی، امام خامنه‌ای، علمای مجاهد و شهیدی چون بهشتی، مطهری، دستغیب ...، و بزرگانی چون رجایی، صیاد شیرازی، سردار سلیمانی، حججی و سایر مجاهدان و شهدا، الگوهای برترِ راه حق می‌باشند.

شاهد و شهید

«شهید»، صیغۀ مبالغۀ «شاهد» است، و «شاهد» کسی است که به علت فراتر بودن مراتب وجودی و کمالش، بر تمام و یا بسیاری از حقایق، اشراف و علم دارد.

«شهید»، اسم خداوند متعال می‌باشد؛ برترین شهید اوست، چنان که در قرآن کریم فرمود: «وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ - أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ و ...».

انسان، هر چه کامل‌تر باشد، به مراتب بالاتری از «شهود و شهادت» می‌رسد، چنان که به بندگان مؤمنش فرمود: «وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ... - و بدين گونه شما را امّتى معتدل (به دور از افراط و تفریط) قرار داديم، تا بر مردم گواه باشيد و اين پيامبر [نيز] بر شما گواه باشد ...» (البقره، 143)

بنابراین، نه تنها «شهید» فقط کسی نیست که در راه خدا کشته شده باشد، بلکه «شهید»، در همین دنیا «شهید» است، او الگوست، شاهد و شهید زندگی می‌کند؛ حال چه در این راه کشته شود و چه [به حسب ظاهر] با مرگ عادی از دنیا برود.

●- حاج قاسم سلیمانی، پورجعفری، حججی، شهریاری و سایر شهدا، در همین دنیا، شاهد و شهید بودند؛ هم الگو بودند، هم اشراف علمی و بصیرانه به حقایق و واقعیت‌ها داشتند، هم به دلیل همین علم، بصیرت و ایمان، با ولایت‌پذیری کامل در راه خدا مجاهدت می‌نمودند و ... .

رفیق و بهترین رفقا

به هر دوستی «رفیق» گفته نمی‌شود؛ «رفیق» یعنی آن دوستی که به «رتق و فتق» مشکلات و گرفتاری‌های دوستش می‌رسد.

«رفیق»، اسم خداوند سبحان می‌باشد، چنان که در دعاها نیز او را «یا رفیقُ یا شفیق» می‌خوانیم. امام رضا علیه السلام، در توصیف امام فرمودند که امام «رفیق و شفیق» است (اصول کافی، جلد1، کتاب الحجة).

خداوند متعال، همانگونه که پیامبر، امامان و الگوهای برتر را فرستاده و معرفی نموده است، بهترین رفقا را نیز معرفی نموده است، چرا که انسان ناگزیر از «رفاقت» و «رفیق دوست» می‌باشد، به رفیق اعتماد می‌کند، به کارگشایی او از طرف خداوند منّان امید دارد و محبّت به «رفیق» را در دل خود جای داده و می‌پروراند.

«وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا» (النساء، 69)

- و كسى كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، (در روز رستاخيز،) همنشين كسانى خواهد بود كه خدا، نعمت خود را بر آنان تمام كرده؛ از پيامبران و صدّيقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفيق‌هاى خوبى هستند.

شهید حاج قاسم سلیمانی، المهندس، پورجعفری و سایر شهدای راه خدا، بهترین رفقایی می‌باشند که خداوند سبحان «رفاقت» آنان را تأیید نموده و به رفاقت با آنان متذکر شده است.

شهید سلیمانی، نه فقط رفیق ولیّ امر، شیعیان، مسلمانان، ایرانیان و ... بود، بلکه رفیق انسان و جامعه بشری بود. برای او فرقی نداشت که جنایتکاران در نظام سلطه، کدام منطقه را هدف گرفته‌اند و در کجا به مسلمانان و بشریت ظلم می‌کنند؛ در ایران، در عراق، در سوریه، در لبنان و ... .

داعش، فقط یک گروهک تروریستی نبود، بلکه با حمایت امریکا، انگلیس، متحدان غربی، نوکران عربی و به ویژه عربستان سعودی و وهابیت (سلفی‌ها و تکفیری‌ها) و اسرائیل، به یک ارتش بزرگ مبدل شده بود و برای خودش دولت تشکیل داده بود، چنان که غربی‌ها به عمد آن را «‌ISIS  » می‌خواندند، یعنی: «حکومت اسلامی عراق و شام» - داعش برای خودش مملکتی درست کرده بود که به تنهایی بزرگتر از خاک عراق و سوریه بود!

داعش، یک ارتش کامل در جنگ نیابتی از طرف امریکا، برای تحقق طرح «تجزیۀ کشورها، به ویژه در منطقۀ غرب آسیا» بود، و شهید سلمانی، المهندس و ...، با شکست قطعی داعش و بیرون راندن آنها از عراق و سوریه، استراتژی امریکا را با شکست مواجه کردند!

شهدایی چون سردار سلیمانی، ابو مهدی المهندس، حجی و سایر شهدای به نام و یا گمنام، و هم چنین تمامی همراهان ایشان از ایران، عراق، سوریه، لبنان، افغانستان و ... که در این جهاد بزرگ شرکت کردند، اما به شهادت نرسیدند، بهترین الگوها و بهترین رفقا می‌باشند - پس باید با انبیاء، صدیقین، شهدا و صالحان، رفیق شویم؛ تا راه یابیم، رشد کنیم، به کمال و سعادت در دنیا و آخرت برسیم.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم؛

وَ الحَمدُ لله ربِّ العالَمین؛

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع و نشانی پیوند متن یادداشت، جهت ارسال و انتشار توسط شما، متشکریم.

موضوع یادداشت:

جامعه‌ای رشد می‌کند و به موفقیت و سلطه می‌رسد که «الگوسازی و رفیق‌پروری» داشته باشد.

متن (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/note/12290.html

  

کلمات کلیدی:  یادداشت