پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

چرا برای امیدافزایی، به موفقیت‌ها و دستاوردها اشاره نشده است؟! با یک سویه نگری، تکیه بر ضعف‌ها و سیاه‌نمایی که امیدی ایجاد نمی‌شود! اغتشاشات نیز همیشه و در همه جا بوده، هست و خواهد بود و اختصاصی به زمان فعلی و یا ایران ندارد.

امید و ترس [خوف و رجاء]، دو پای قوی انسان در ایستادگی و حرکت، و دو بال آدمی برای پرواز و رسیدن به اوج‌ها می‌باشند؛ پس هر کدام نباشند، حرکت به جلو و صعود به بالا متوقف می‌شود.

امیدها و ترس‌ها، ممکن است حقیقی و واقعی باشند و ممکن است واهی و القایی باشند؛ مانند امید به خیررسانی دشمنان و یا ترس از مُرده که هیچ حرکتی ندارد؛ و البته که برخورداری از امیدها و ترس‌های درست، مستلزم تعقل، تفکر، علم و بصیرت می‌باشد. باید تمامی جوانب دیده و سنجیده شوند.

●- اگر آدمی فقط به خودش، دارایی‌ها و کرده‌هایش بنگرد، کاملاً از آیندۀ دنیوی و اخروی خود ناامید می‌شود؛ اما وقتی به رحمت واسعۀ الهی، نعمات غیر قابل شمارش او، و وعده‌های عفو و مغفرت او می‌نگرد، کاملاً امیدوار می‌گردد. چنان اگر کسی معاد، حساب، کتاب، عاقبت و جزا را ننگرد، در کفر، شرک، نفاق، ظلم، معصیت و جنایت، بی‌پروا می‌گردد.

●- اگر انبیای الهی، فقط به جهل و کفر امّتی که بر آنان فرستاده شده بودند می‌نگریستند؛ کاملاً ناامید می‌شدند و نمی‌توانستند با آن قدرت، شجاعت، صلابت، استقامت، منطق و بیّنه، به حق دعوت نمایند؛ اما آنها عقولی که خدا موهبت نموده، قلوبی که هنوز نوری در آنها می‌درخشد، فطرت‌هایی که همه پاک هستند، اما محجوب شده‌اند، استضعاف فکری و استعداد رشد و ... را می‌دیدند و سبب بیداری و هدایت بسیار از مردمان در طول تاریخ شده و می‌شوند.

●- امید سیدالشهداء، امام حسین علیه السلام؛ در حالی که همراهان ایشان بیش از 120 نفر و البته شامل زنان و کودکان نبودند، در آن صحرای کربلا و در مواجه با قریب سی‌هزار نفر جلادِ خونخوار چه بود که آن گونه مجاهدت و استقامت نمودند؟! آری، آنها خدا را می‌دیدند، معرف، محبّت، عشق و مودّت را می‌دیدند، تکلیف و رضایت الهی را می‌دیدند، مسئولیت و تکلیف را می‌دیدند، جایگاه خود در مقام قُرب الهی را می‌دیدند و البته نسبت به نتایج مجاهدت خود در بیداری و هدایت مردمان در طول تاریخ را نیز می‌دیدند.

مشکلات روز

اگر کسی بخواهد فقط نصفه خالی لیوان را ببیند و کاستی‌ها را بشمار آورد، بسیار بیش از آن است که بتواند حتی به فهرست آنها اشاره نماید؛ اما باید نصفه پُر را نیز ببیند، تا ضمن ترس از مشکلات و شکست‌ها، امید نیز در او باقی بماند و تشدید شود.

دنیا بهشت نیست که در آن هیچ کمی، کاستی و مشکلی وجود نداشته باشد و زندگی دنیوی، زندگی در بهشت جاوید نیست که در آن هیچ خوف و حزنی [ترس و اندوهی] نباشد و آدمی فقط طالب خوبی باشد و هر چه آدمی می‌خواهد برایش فراهم گردد! لذا، از وقتی بشر روی زمین منتشر شده، همواره با مشکلات، معضلات، نقص‌ها، کاستی‌ها و البته اذیت‌ها مواجه بوده، هست و خواهد بود.

●- کدام کشور و یا ملّتی را می‌شناسید که از بدو تاریخ تا کنون، با مشکلات سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی و ... مواجه نبوده باشد؟!

●- آیا امروزه، مشکلات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امنیتی در کشورهایی چون امریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه، چین و ...، به مراتب بیشتر از ما نمی‌باشد؟!

●- آیا به رغم کثرت اخبار، نشنیده‌ایم که در امریکا، از هر چهار زن، یکی تا سی سالگی تجاوز جنسی را تجربه می‌کند و از این جنایت، کودکان و حتی پسران و مردان نیز در امان نمی‌باشند - سالیانه چند هزار نفر در زندان‌ها کشته می‌شوند - سالیانه بیش از هزار نفر، فقط به ضرب گلوله پلیس در خیابان‌ها کشته می‌شوند - رئیس جمهورش می‌گوید: «ناامنی، ناامیدی، بداخلاقی و ... جامعه را فرا گرفته است» - آیا از کمبود مواد خوراکی، نارسایی انرژی و رویکرد به ذعال سنگ، قطعی برق، خوردن غذای سگ توسط بی‌بضاعت‌ها به ویژه در انلگیس، چادر نشینی صدها هزار نفر - شیوع بیماری‌ها، اعتیاد، جنون، ناامیدی، خودکشی و ... در غرب، بی‌اطلاع مانده‌ایم؟!

امید

امید، وقتی ایجاد می‌شود که با توجه به نعمات، توان‌ها، امکانات، دستاوردها و پیشرفت‌ها و امتیازات، به آینده بنگریم و برای عبور از مشکلات و رفع کاستی‌ها، هدفگذاری، برنامه‌ریزی و اقدام نماییم.

آیا کسی می‌تواند به غیر از مواردی چون: رویکرد مردم به اسلام ولایی، خداباوری و معادگرایی مردم، مجاهدت و شهادت طلبی جوانان و تمامی اقشار، نجات کشور از استعمار و استثمار بیگانه، استقلال ایران، تقویت قدرت مقاومت، وحدت و یکپارچگی عموم مردم، رشد بصیرت، صبر و استقامت مردم در برابر دشمنی‌های خارجی و داخلی و تحمیل جنگ‌ها، ترورها، تحریم‌ها و سایر معضلات، که در رأس دستاوردها قرار دارند، سایر پیشرفت‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و ... در این کشور و در این چند دهه و حتی یکسال گذشته را فقط به شمار آورد؟!

ترس و امید

ترس ما نباید، از کاستی‌ها باشد که همیشه بوده و خواهد بود؛ و هر چه فرد یا جامعه پیشرفت کنند، خواسته‌های بیشتری خواهند داشت که هنوز برآورده و محقق نشده است؛ بلکه ترس ما باید از خستگی، عقب‌نشینی، انحطاط و بازگشت به ذلت و سلطۀ بیگانگان باشد. این ترس سبب می‌شود تا با قدرت به مقاومت، حرکت و پیشرفت ادامه دهیم و موانع را از پیش‌رو برداریم.

امید ما نیز نباید واهی و شعاری باشد؛ نباید همراه با ندیدن کاستی‌ها باشد؛ بلکه باید درست و منطقی و بر اساس اهداف کوتاه و بلند مدت باشد، مبتنی بر داشته‌ها و استعدادها باشد. چنین «ترس و امیدی» که البته متکی به فضل الهی و با ایمان و توکل به او می‌باشد، راه رشد و سعادت دنیوی و اخروی را به روی فرد و جامعه باز می‌کند.

حیلۀ دشمن

حیله‌های دشمن، از ابلیس لعین گرفته تا سایر شیاطین جنّ و انسی که در اطراف ما و کلّ جهان بشریت وجود دارند، و امروزه در ترفندهای نظام سلطۀ استکباری و بوق‌های تبلیغاتی آنها خودنمایی می‌کنند، مبتنی بر ایجاد امید واهی، با وعده‌ها، تطمیع‌ها و جلوۀ زرق و برق‌های دور از دسترس از یک سو، و ایجاد ترس‌ها، با وعیدها و تهدیدهای غیر واقعی از سوی دیگر و در نهایت القای یأس و ناامیدی، از رحمت الهی، و از کارآیی سرمایه‌ها، دارایی‌ها، امکانات و استعدادهای مادی و معنوی می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار. متشکریم.

پرسش:

با توجه به منویات رهبری در ایجاد امید، بفرمایید با وجود مشکلات اقتصادی، فسادهای اداری، ناامنی‌ها و اغتشاشات بی‌سابقه، مشکلات فرهنگی و اخلاقی در سطح جامعه و...، چگونه در خود و دیگران امید ایجاد نماییم؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/politic/12221.html

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی