ایکس – شبهه: سؤالات مشابهی در این خصوص برای پایگاه ارسال شده است. علّت اصلی شایع شدن این گونه سؤالات، نزدیکی انتخابات و آغاز تبلیغات غیر رسمی و روانی نامزدها، جناح‌ها و طرفداران‌شان می‌باشد.

بدیهی است که نامزدها و طرفداران هر سمت و سویی که داشته باشند، می‌دانند شاخصه اصلی و اصولی اذهان عمومی مردم «ولایت فقیه» است و در نهایت نیز این مردم هستند که رأی خواهند داد. در ضمن می‌دانند که با توجه به شائبه‌هایی که نسب به برخی وجود دارد، سؤال در خصوص اعتقاد و التزام به رهبری در اذهان مطرح خواهد شد، لذا در تبلیغات زودرس شائبه را با مهندسی معکوس چنین القا می‌کنند که «مگر رهبری نظر خاصی راجع به فلانی دارند، اگر داشتند می‌فرمودند». اما این فقط یک ترفند تبلیغاتی است:

الف – کار پیامبر اکرم (ص)، ائمه معصومین (ع)، ولیّ فقیه، مراجع یا حتی کلیه رهبران این نیست که موضع خود را در قبال تک تک اشخاص یا دست کم هزاران هزار نفر مسئول و یا صاحب نام بیان کنند. بلکه دیگران هستند که باید با صراحت و صداقت تمام و بدون حیله یا ترفند، مواضع خود را اعلام کنند.

مَثَلِ امام، مَثَلِ کعبه است:

مَثَل امام، مَثَل کعبه است. یعنی مردم باید او را شاخص و قبله قرار داده و پیرامونش گرد هم آیند و به عبادت خدا بپردازند، نه این که کعبه به سراغ آنان بیاید. کعبه، عَلَم و پرچمی است که دیگران باید جهت راه‌یابی حرکت خود را در جهت او قرار دهند.

پیامبر اکرم (ص) به حضرت علی علیه‌السلام فرمود: «یا عَلِیُّ اَنْتَ بِمَنْزِلَة الْکَعْبَةِ تُؤْتی وَلا تَأْتی – ای علی! تو منزله‌ی کعبه هستی که به سوی تو می‌آیند و نه این که تو به سویشان روی» (الاحتجاج، ج1، ص 446 ـ 442) – امام باقر علیه‌السلام نیز به جابر فرمود که هر امامی همین گونه است. «یا جابِر مَثَلُ الإِمامِ مَثَلُ الْکَعْبَةِ اِذْ یُؤتی وَ لایَأْتی» (بحارالأنوار، ج36، ص358)

ب – مواضع مقام معظم رهبری به هیچ وجه مخفی و پنهان نمانده است و همگان این مواضع را می‌دانند و شخص ایشان نیز با صراحت تمام بارها مواضع خود را اعلام نموده‌اند. اسلام ناب محمّدی (ص)، اسلام فقاهتی، اسلام بیدار و انقلابی، تداوم خط و راه امام خمینی (ره)، قانون اساسی، رسمیّت شناختن همه نهادها و سازمان‌های قانونی، التزام به اجرای قوانین مصوب و احکام صادره، بصیرت، ظلم‌ستیزی، عدم پذیرش ذلت، دشمنی با امریکا و متحدانش تا زمانی که با اسلام، مسلمین و از جمله جمهوری اسلامی و مردم ایران عداوت و دشمنی دارند، کار خالصانه و در راستای اعتلای کشور و رفاه عمومی مردم، عدالت اجتماعی، مبارزه با فساد، احترام اخلاقی و رفتاری (عملی) به حقوق اساسی مردم، خط کشی بین «خودی و غیر خودی» و پرهیز از اختلافات چالش برانگیز و مضرّ برای کشور و ملّت، رقابت سالم و ...، همه مواضع آشکار مقام معظم رهبری است که بارها به آن تصریح نمودند.

حال این دیگران هستند که باید در گفتاری صریح و رفتاری صادق و واضح، خالصانه و بدون تمسّک به هیچ سیاسی‌بازی، شیطنت، ترفند، فتنه، گفتارهای ژورنالیستی، شعارهای عوامفریبانه، اعوجاج در افکار، تحریک احساسات و ...، مواضع خودشان را نسبت به «ولایت فقیه» و مواضع ایشان اعلام و ابراز کنند، نه این که ایشان مواضع خودشان را نسبت به تک تک افراد یا جریان‌ها اعلام کنند.

ج – البته ممکن است گاه در شرایط بسیار خاص و لازم، به ویژه در وقایعی که ممکن است ضرری متوجه قوای سه‌گانه یا سایر نهادهای کشور شود که قطعاً متوجه کلّ کشور و مردم و نظام خواهد شد، راجع به افراد نیز نظر دهند. منتهی اظهار نظر راجع به شخص آنها نیست، بلکه نسبت به مواضع، گفتارها یا رفتارهای آنهاست، به خصوص وقتی همه طرف‌ها گمان می‌کنند و یا مدعی هستند که در خط امام قرار دارند، از ولی فقیه تبعیت می‌کنند و در صراط مستقیم حرکت می‌کنند و لابد حق با ایشان است و کار درستی انجام می‌دهند.

نمونه این اعلام مواضع در مورد اقدامات افراد را بسیار دیده‌ایم. چنان چه وقتی آقای احمدی‌نژاد تصمیم گرفت آقای مشایی را به معاون اولی منصوب کند و نصایح را گوش نکرد و به روایتی اصرار داشت که نظر آقا مکتوب و سپس رسانه‌ای شود، مقام معظم رهبری بدون هیچ تعارفی برای او نوشتند:

«انتصاب جناب آقای اسفنديار رحيم مشايی به معاونت رئيس جمهور بر خلاف مصلحت جنابعالی و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگی ميان علاقمندان به شما است» - و دیدیم چنین هم شد.

یا همین‌طور در ماجرای چالش اخیری که بین دولت و مجلس پیش‌آمد، ایشان به صراحت راجع به عملکرد رؤسای دو قوا اعلام نظر کردند. در مورد عملکرد آقای احمدی نژاد فرموند:

«خب، رئيس يك قوه به استناد يك اتهامِ ثابت نشده و مطرح نشده‌اى در دادگاه، دو قوه‌ى ديگر را متهم كرد؛ اين كار بدى بود، اين كار نامناسبى بود؛ اينجور كارها، هم خلاف شرع است، هم خلاف قانون است، هم خلاف اخلاق است، هم تضييع حقوق اساسى مردم است.»

در مورد عملکرد نمایندگان مجلس و شخص آقای لاریجانی نیز فرمودند:

«آن طرف قضيه هم، اصل اين استيضاحى كه در مجلس انجام گرفت، غلط بود. خب، استيضاح بايد يك فايده‌اى داشته باشد. چند ماه به پايان كار دولت، استيضاح يك وزير، آن هم باز با يك علت و دليلى كه مربوط به خود آن وزير نيست، چه معنى دارد؟ چرا؟ اين هم غلط بود. اين هم كه شنيدم در داخل مجلس كسانى حرفهاى نامناسبى بر زبان آوردند، اين هم غلط است. همه‌ى اين قضايا، قضاياى نامتناسبى است با نظام جمهورى اسلامى؛ نه آن متهم كردن، نه آن برخورد كردن، نه آن استيضاح. دفاعى هم كه رئيس محترم قوه از خودش كرد، آن هم يك قدرى زياده‌روى بود؛ لزومى نداشت.»

یا در مورد شهردارها و عملکردهایشان، از قطع درختان در شهر و اطراف آن به خاطر گسترش ساخت و سازها (که شاهد گسترش بی‌رویه آن هستیم) به شدت انتقاد و گله کردند.

د –  پس مواضع امام امّت کاملاً روشن است و ضرورتی ندارد که ایشان راجع به افراد یا هر وزیر، مدیر، نماینده یا شهرداری نظر دهند، بلکه آنان هستند که باید با صراحت در عمل و کردار، اعلام مواضع کنند. و البته مردم هم باید بصیر باشند و فقط به «جملات» یا شعارها بسنده نکرده و اسیر امواج و ترفندهای تبلیغاتی نگردند.

کلمات کلیدی:  سیاسی