پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):
کتب ضاله، همانگونه که از نامش پیداست، به هر کتاب یا نوشتاری (حتی چند خط در فضای مجازی) که به قصد ایجاد انحراف و اغواگری نوشته شده باشد؛ گفته میشود.
الف - ممکن است که یک قصه یا رمان فارسی یا ترجمه بخوانید که سراسر غیر واقعی و خیالپردازی باشد، اما برای شما به لحاظ ادبی، نکات حکمتآموز و اخلاقی مفید باشد؛ ممکن است یک کتاب به اصطلاح فلسفی بخوانید که سراسر اباطیل نظری و ایجاد شبهه باشد!
ب - صدور مجوز قانونی، به هیچ وجهی دلیل بر مشروع بودن آن چه منتشر یا پخش میشود نمیباشد؛ چنان که شاهدیم در برنامههای تلویزیونی، زیر تلاوت آیات قرآن کریم، موسیقی میگذارند - احادیث یا کلام امام و مقام معظم رهبری را با موسیقی بلندی که صدا به سختی شنیده میشود، پخش میکنند - آهنگی را که گوگوش با آن خوانده بود پخش میکنند و حتی در شبهای ماه مبارک رمضان، تصنیفی از «ذبیحی» پخش میکنند ... تا ثابت کنند هیچ بصیرت، دقت و رعایتی در کار نیست! و همینطور است نمایش (اکران) فیلمها و تأترهایی که نه تنها مطابق شرع نیست، بلکه به لحاظ متن، اجرا و ... نیز مغایر با عقل سلیم و شرع مقدس است و سبب انحطاط فکری و اخلاقی جامعه میگردند!
*- مقولۀ انتشار و خواندن کتاب [چه در مجلد چاپی و چه در فضای مجازی] نیز همینگونه است؛ چنان که میدانیم هجمۀ کتابهای غیر عقلی، در ترویج نظریات و فرهنگهای منحط، حتی مبتذل، چه در تألیف و چه در ترجمه، به ویژه برای کودکان، نوجوانان و جوانان (به ویژه دانشجویان) افزایش یافته است!
به طور کلی، باید به خطوط زیر توجه نمود:
1- ارزش و اثر هر کاری، به تناسب قصد، هدف و یا همان «نیّت» میباشد، پس مهم این است که انسان چه کتابی [یا چه مطلبی در فضای مجازی] را به چه قصدی میخواند؟
پس، اگر کسی حتی قرآن مجید را به قصد سوء [استهزاء، تفسیر به رأی، اطلاع جهت تدبیر دشمنی و از روی بغض و عداوت] بخواند، مطالعۀ او «ظالمانه» میباشد و تلاوت آیات کریمه، هیچ تأثیری بر او، جز افزودن بر گمراهی و زیانش نخواهد داشت:
«وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» (الإسراء، 82)
- و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مىكنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمىافزايد.
2- هر کار لغو (بیهودهای) که به لحاظ عقلی و شرعی، باطل و مضر باشد، اشکال دارد و مؤمنان از کار بیهوده دوری میکنند: «وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ - و آنان که از هر کار بیهودهای، اعراض میکنند» (المؤمنون، 3)
شنیدن و خواندن، هر دو دریافت است، لذا فرمود: «وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ - و چون لغوى بشنوند از آن روى برمى تابند» (القصص، 55)
«وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا» (الإسراء، 36)
- از آنچه نمیدانی پيروی مكن [بر آن ایستادگی نکن]، چرا كه گوش و چشم و دلها همه مسئولند (مورد سؤال واقع میشوند و باید پاسخگو باشید).
3- پرهیز از «شبهه»، یک واجب عقلی و شرعی میباشد و شبهه، یعنی: «شبیه ساختن باطل به حق» به جهت ایجاد تشویش و انحراف!
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: «خدای سبحان، حلال و حرام را در قرآن بیان نموده، و من نیز در سنت و سیرهام، برای شما تبیین نمودم. و بین حلال و حرام، شبههها است که از ناحیۀ شیطان و از ابداعات او بعد از من است.» (وسائل الشیعه، عاملی، کتابالقضا، ص 124).
بدترین و مُهلکترین شبهات، «شبهات فکری» میباشند که بیشتر با نوشتار منتشر و القاء میگردند!
●- بنابراین، هر کسی هنگام مطالعۀ کتاب و یا هر متن بلند و کوتاه دیگری، باید دقت کند که اولاً: به چه هدفی میخواند؟ - ثانیاً: ضرورت دارد بخواند یا خیر، بلکه کار لغوی است که به او ضرر میرساند؟ - ثالثاً: از بنیّۀ علمی لازم جهت فهم انحرافات و پاسخ آنها برخوردار میباشد یا خیر؟ - و رابعاً: اگر با پرسش و شبههای مواجه شد، پیگیری میکند تا پاسخش را بیابد و بداند و یا خیر؟
ضرورت مطالعۀ کتب دیگران:
شناخت حق، بدون شناخت باطل ممکن نیست؛ چنان که شناخت دوست، بدون شناخت دشمن ممکن نیست.
خداوند متعال در آیات بسیاری از قرآن مجید، به دیدگاهها، ادعاها، نظریات و دعوتها و وسوسههای ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس [کفار، مشرکان و منافقان]، برای به انحراف کشیدن مردمان تصریح نموده است؛ حال چه کنیم؟ آیا این دسته از آیات را نخوانیم؟!
*- مگر میشود کسی، نقطه نظرات و ادعاهای دشمنان و مخالفان را نشناسد، اما بتواند نقد کند؟! مگر میشود کسی شیوهها و ترفندهای دشمن [به ویژه در جنگ نرم] را نشناسد و بتواند با آنها مقابله کند؟!
پس، شناخت اجمالی و کلّی با دیدگاههای مخالف، برای همگان لازم است، اما شناخت تخصصی، برای اهل تحقیق و دعوت کنندگان به اسلام ناب، واجب هم میشود!
*- با مطالعۀ کتب گوناگون بزرگان، دانشمندان و علمایی چون: علامه طباطبایی، علامه جعفری، شهید مطهری، شهید بهشتی، آیت الله مصباح یزدی و ...، به ویژه در نقد نظرات فلسفی، حقوقی، اخلاقی و حتی هنری دیگران، معلوم میشود که کتب آنان را به صورت بسیار دقیق و علمی، مورد مطالعه قرار دادهاند.
امام خامنهای:
«یکی از حدود اصلی در بیان، مسئلهی اضلال است. یعنی هر بیان عقیدهای آزاد است، مگر بیان اغواگر و گمراه کننده. بیان اغواگر و گمراه کننده و به تعبیر رایج ضال یا مضل، کتب مضله یا کتب ضاله، این غیر از بیان باطل و خلاف حق است. گاهی یک مطلبی خلاف حق است، باطل است، اما گمراه کننده نیست، کسی را تحت تأثیر قرار نمیدهد. مثل مطالب باطل در حوزههای علمی، در میان دانشمندان، برای اهل فن و خبرگان، کتاب گمراه کنندهای که اگر دست یک آدم کم سواد بیفتد، او را اغوا خواهد کرد، برای یک دانشمند وسیلهی کار است؛ نه فقط اغوا کننده نیست، بلکه از او نظر دشمن را به دست میآورد و علیه او فکر میکند و اندیشه و بیان ابراز میکند. پس مضر که نیست، مفید هم هست» (18/2/1366)
نتیجه
نتیجه آن که انسان عاقل و مؤمن، از کار بیهوده و مضرّ، پرهیز مینماید و خود را هدف آماج القائات منحرف کننده و شبهات قرار نمیداد؛ لذا اگر خواست کتاب یا مطلبی را بخواند، ابتدا به هدف (نیّت) خود دقت مینماید که معقول و مشروع باشد و سپس توجه میکند که آیا ضرورت دارد و لازم است که این کتاب یا مطلب را بخواند و یا خیر؟!
*- در جنگ نرم، جنگ شناختی و فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و ...، به فضای تاخت و تاز در فضای مجازی دقت کنید! هر چیزی را مینویسند و بسیاری نیز بدون توجه به اهداف دشمن و اثرات نامطلوب در روح، روان و ذهن خودشان، هر مطلبی را میخوانند و سپس به صورت دفعی و یا آرام آرام، دچار شبهات و انحرافات میگردند و حتی برخی، آن چه میدانستند و ایمان داشتند را خود تکذیب و انکار میکنند و حتی جبههگیری کرده و به مخاصمه برمی خیزند!
مشارکت و همافزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.
پرسش:
آیا از نظر شرعی مشکلی دارد که کتابهای مختلف نویسندگان خارجی را که مجوز چاپ در داخل کشور را گرفتهاند، خوانده شود؟ و اینکه کتب ضاله چه کتابهایی هستند؟
پاسخ (نشانی پیوند):
https://www.x-shobhe.com/right/12495.html
کلمات کلیدی:
حقوقی و احکام