ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات:

بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیم - الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ

سلام دوستان، سالروز رحلت آخرین حلقه از انبیای الهی، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله، و نیز هشتمین حجة‌الله و امام الرحمة، حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را تسلیت عرض می‌نمایم.

گاهی محبت، عشق، احساسات و عواطف سبب می‌شود که «تفکر و تدبر»، در پس پرده قرار گرفته و آن طور که باید نورافشانی و روشنگری ننماید. اما چاره‌ای از آن نیست، باید فکر کرد.

هر گاه نبی، رسول یا یک منجی یا راهنما و راهبری می‌آید، با زحمات و مشقّات فراوان، انسان‌ها را تک به تک دعوت می‌کند تا از ظلمات جهل خارج شده و به میدان نور قدم بگذارند. ایشان نیز چنین کردند؛ اما یک سؤال مطرح می‌شود مبنی بر این که «اگر پیامبر اکرم (ص) رحلت کند، چه خواهید کرد؟»

یک عده احساسات و عواطف به خرج می‌دهند و یک عده‌ هم ادای احساسات و محبت را در می‌آورند و می‌گویند: «یعنی چه؟ هیچ وقت نپرسید اگر ایشان رحلت کردند چه؟ إن شاء الله رحلت نمی‌کند»! مثل آن که حتی وقتی خبر رحلت را شنید، به در خانه ایشان رفت و شمشیرِ هیچ گاه از نیام درآمده را بیرون کشید و گفت: "هر کس بگوید ایشان مرده است، با همین شمشیر گردنش را می‌زنم"! اما، با این عواطف یا جنجال‌ها، هیچ حقیقتی تغییر نمی‌کند. پس اگر ایشان رحلت کرد، چه می‌شود و چه باید کرد؟

این سؤالی نیست که نگارنده طرح کرده باشد، بلکه سؤالی است که خداوند متعال، علیم، حکیم و هادی، در همان زمان حیات خاتم الانبیاء، صلوات الله علیه و آله، برای اذهان بیدار، هوشیار، بصیر و قلوب مؤمن مطرح کرد و فرمود:

«وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللّهُ الشَّاكِرِينَ» (آل‌عمران، 144)

ترجمه: و محمد (صلّى الله عليه وآله) فرستاده‏اى بيش نيست كه پيش از او فرستادگانى گذشته‏اند، پس آيا اگر او بميرد يا كشته شود شما به پشت سر خود برمى‏گرديد؟! و هر كس به پشت سر خود بازگردد هيچ زيانى به خدا نمى‏رساند، و خداوند به زودى سپاسگزاران را پاداش مى‏دهد.

حال به چند نکته‌ی مهم در همین آیه (سؤال خدا) توجه کنیم:

الف – نام حضرت "محمد" صلوات الله علیه و آله، فقط چهار بار در قرآن کریم آمده است که یکی در همین آیه است. نامش را می‌آورد و می‌فرماید: «وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ»، یعنی او یک شخص است، یک بشر است، یک انسان است که نامش محمد [صلوات الله علیه و آله] است و خودش رسول؛ مبادا مانند اقوام و امّت‌های دیگر بگویید که او خدا یا پسر خدا، یا مَلَک و ... است. خیر، یک انسان کامل است که به رسالت برگزیده و منصوب شده است. پس مرگ برای او هم هست.

ب – می‌فرماید: «قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ»؛ یعنی اولاً رسالت، مقوله‌ی جدیدی نیست که نشناخته باشید، بلکه رسولانی بسیاری قبل از ایشان آمدند، و البته یا به مرگ طبیعی و یا به شهادت، از دنیا رفتند؛ پس برای ایشان نیز چنین خواهد بود.

ج – سپس به مرگ ایشان تصریح نموده و می‌فرماید: «أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ»، اگر او نیز بمیرد یا کشته شود چه؟ پس از او چه خواهید کرد؟

چه خواهید کرد؟

این فرازها، یعنی: مسئله رحلت ایشان، از هم اکنون که در قید حیات است، برای شما مطرح باشد؛ یعنی در این مهم فکر کنید؛ یعنی برای ذهن شما ایجاد سؤال شود که واقعاً اگر ایشان رفت، چه باید کرد؟ باید دین را رها کرد؟ باید با رحلت رهبر یک بار دیگر انقلاب کرد «انقَلَبْتُمْ»، و این بار به عقب و عادت‌های گذشته بازگشت؟ باید شورا تشکیل داد؟ باید تکلیف اسلام و مسلمین را به رأی اکثریت گذاشت؟ یا کار دیگری باید کرد؟

بازگشت به عقب (ارتجاع):

خداوند حکیم، برای عقول بشر و به ویژه مسلمین، طرح سؤال کرد که: چه خواهید کرد؟ یک انقلاب دیگری می‌کنید و به عقب بر می‌گردید؟ «انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ»؟

چرا نفرمود به طریق دیگری به پیش روید و تصریح کرد که به عقب بر می‌گردید؟ ظرائفی در این بیان است، از جمله آن که: اولاً از "اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله" دینی و فرهنگی پیشرفته‌تر و جلوتر وجود ندارد که کسی بتواند از آن جلوتر رود – و ثانیاً مگر بدون معلم، راهبر و الگو، می‌توان جلو رفت و آن هم جلوتر از زمان حضور او؟

از این رو هیچ راهی نمی‌ماند، مگر "عقب‌گرد" یا به تعبیر دیگری ارتجاع. بازگشت به همان سنن و روش‌های قبل از انقلاب اسلامی در عقول و قلوب. مثل بازگشت به جهل، بازگشت به بت پرستی، بازگشت به نژادپرستی و قوم گرایی، بازگشت به حکومت صاحبان زر و زور و تزویر و ... .

پس چه باید کرد؟

خداوند علیم و حکیم، این سؤال را در همان زمان حیات ایشان برای عقول مطرح کرد، تا فکر کنند و چون دیدند خودشان که نمی‌توانند به جایی برسند، نزد حضرتش بروند و بگویند: "شما بفرمایید که پس از شما چه باید بکنیم؟" – خداوندی که هادی اوست، چه فرموده است؟ آیا تعیین و تکلیف کرده یا می‌کند، یا همه را سرگردان و رها وامی‌گذارد؟ باید از او سؤال کنند.

*- تا او بفرماید: خداوند قادر و حکیم که خود برگزیننده انبیا، رسل و اوصیاست و خود هدایت کننده‌ی انسان است، در همین قرآن که به شما ابلاغ نموده‌ام، فرموده است که من «بشیر و نذیر» هستم، اما هدایت شما با دیگریست: «أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ / تو فقط هشداردهنده‏اى، و براى هر قومى رهبرى است. (الرّعد، 7)‌».

*- بفرماید: من برای بشارت و انذار آمده‌ام، پس به اسلام بگروید و تسلیم امر خدا شوید. ایمان بیاورید، تا وقتی خداوند متعال تکلیف شما را برای پس از مرگ من، تعیین و روشن کرد، از او روی بر متابید.

*- بفرماید: من "مبشّر" هستم و علی و امامان از نسل او "هادی" هستند. پس به عقب برنگردید، بلکه از او اطاعت و تبعیت کنید، تا به جلو رفته و رشد نمایید.

*- بفرماید: ای مردم! «مَن کُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلیّ مَولاه»

الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت