ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: او استاد زبان انگلیسی است، یا استاد معارف اسلامی؟ جالب است که این روزها بسیاری از اساتید در رشته‌های مختلف، توجه و اهتمام خاصی به ایجاد انحرافات فکری در اعتقادات اسلامی دارند و از هر صحرایی گریزی به این دیار می‌زنند! تا جایی که انسان شک می‌کند که گویا برنامه‌ریزی شده است!

به این استاد بگویید: شما باید ابتدا چند اصل مهم را رعایت کنید:

یک – وقتی برای تفکرات و علوم اعتقادی خودتان قرار دهید و بعد همت به ترجمه‌ی انگلیسی آنها بنمایید که برای دنیا و آخرت شما لازم، ضروری و بهتر است.

دو – در مورد آن چه نمی‌دانید نیز اظهار نظر ننمایید، این دور از عقل سلیم است. مگر در مورد زبان فرانسوی یا آلمانی اظهار نظر می‌کنید؟ مگر در علوم پزشکی یا حقوق اظهار نظر می‌کنید؟ چه شده که گمان کردید حتماً باید در مورد خدا و دین اسلام اظهار نظر کنید، در حالی که هیچ علم و شناختی به هیچ کدام ندارید؟ بفرمایید: دست کم این یک آیه را در قرآن کریم به عنوان یک رهنمود حکیمانه بخوانید و در مضمون و پیام و مفهوم آن دقت فکری و عملی بنمایید:

«وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً» (الإسراء، 36)

ترجمه: و از چيزى كه بدان علم ندارى (در مرحله اعتقاد و گفتار و عمل) پيروى مكن، زيرا گوش و چشم و دل، هر يك مورد سؤال قرار خواهند گرفت.

سه – و نکته سوم "اخلاق" است، بفرمایید: "اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید"، اخلاق و تعهد کاری داشته باشید، به ما زبان انگلیسی یاد دهید، نه این که وقت ما را تلف کنید و با ایجاد شبهه و اظهار نظرهای غیر علمی و غیر منطقی، سعی در ایجاد انحرافات در اعتقادات ما بنمایید و بابتش یک فرصت شغلی را در نظام و جامعه اسلامی اشغال کنید و بابتش پول هم بگیرید.

الف – او به طور کلی به خدا اعتقادی ندارد، یا دست کم اصلاً علم و شناختی ندارد و گمان دارد که ربوبیت عالم، چیزی مثل  Monitoring  یا در نهایت «Global Monitoring» می‌باشد. خب، حالا جهت پاسخ به او با این اندیشه سبک و علم اندک و ادعای فراوان، چه باید کرد؟ یک سلسله درس توحید گذاشت تا به مبحث خالقیت و ربوبیّت برسد؟!

ب – شعار "خدا ما را خلق کرده و سپس رها کرده است"؛ شعار یهودیت تحریف شده است. آنها برای آن که حاکمیت خود بر مردمان متدین را جایگزین حاکمیت خداوند متعال نمایند، گفتند: «يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ – دست خدا بسته است». یعنی ما را خلق کرد و رها نمود، دیگر کاری بر عهده و توان او نیست، در نهایت یک روزی هم ما را جمع می‌کند. خداوند منان نیز به خاطر این ادعای پوچ و افترای به خدا، آنان را لعنت کرد (از رحمت خود دور کرد) و آنان را مفسد نامید:

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاء وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ» (المائده، 64)

ترجمه: يهود گفت دست خدا بسته است، دستشان بسته باد و از رحمت خدا دور باشند، براى اين كلمه كفرى كه گفتند، بلكه دستهاى خدا باز است، مى‏دهد بهر نحوى كه بخواهد، و به زودى بسيارى از آنان در موقع نزول قرآن به طغيان و كفر خود مى‏افزايند. و ما بين يهود و نصارا (بنا بر قولى) و يا بين افراد يهود (بنا بقول ديگر) عداوت و بغضى انداختيم كه تا روز قيامت امتداد داشته باشد. هر وقت آتشى براى جنگ افروختند خدا خاموشش نمود علاوه بر اين، اينان با گناهان و تكذيب پيغمبران و كوشش در محو اسم پيغمبر از تورات در زمين فساد مى‏انگيزند.

نظریه‌پردازان معاصر غربی نیز هر جا بتوانند، اصل وجود خدا را انکار می‌کنند و اگر نتوانند، می‌گویند: «اگر خدایی هم باشد، دیگر کاری با ما ندارد، او فقط خلق کرده است».

ج – این استاد آن قدر نمی‌فهمد که "آیا رها کردن بندگان، دور از حکمت نیست؟!" و آیا "ربوبیت عالَم هستی، از بی‌کاری است" که می‌گوید: خدا بی‌کار نیست که چنین کند؟!

د – این استاد آن قدر نمی‌فهمد که رها شدن و فاصله میان خالق و مخلوق – رب و مربوب – رازق و مرزوق – ممکن الوجود با واجب الوجود – قائم بالذات و قائم به غیر، به مثابه "رفتن به عدم" می‌باشد. پس فقط همین‌طوری و بدون فکر شعاری داده است. البته گمان نکنید که "احمق" است، بالاخره استاد دانشگاه است، بلکه مأمور به این شبهه پراکنی‌ها و ایجاد اعوجاجات در اندیشه‌های اعتقادی می‌باشد.

ﻫ - برخی نه تنها هیچ گاه (حتی برای مطالعه) به قرآن کریم رجوعی نکرده‌اند، بلکه به خاطر عناد و لجاج‌شان، از هر فرصت و امکانی برای رد و تکذیب قرآن کریم سوء استفاده می‌کنند. اما اینها چون می‌دانند که مخالفت صریح با قرآن کریم، به ویژه در یک محیط علمی و جمع دانشجویان مسلمان، مقبول نمی‌افتد و جهل و عنادشان را آشکار می‌سازد، بدون آوردن اسم قرآن، یا رد و تکذیب آیه‌‌ای خاص، مفاد و مفاهیم صریح آن را تکذیب می‌کنند.

*- عالم محضر خداست و چیزی از احاطه علمی و منظر خداوند متعال خارج نمی‌باشد:

«لاَّ تُدْرِكُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ» (الأنعام، 103)

ترجمه: ديدگان، او را درك نمى‏كند ولى او ديدگان را درك مى‏كند و او لطيف و دانا است.

*- او نه تنها به تمامی احوال بندگان علم و بصیرت دارد، بلکه جهان را بیهوده نیافریده که پس از آفرینش رها نماید، و بالتبع نه تنها تمامی اعمال را ثبت و ضبط می‌کند، بلکه آثار آنها را تا قیام قیامت ثبت می‌نماید:

«إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ» (یس، 12)

ترجمه: ماييم كه مردگان را زنده مى‏كنيم و آنچه كرده‏اند و آنچه از آثارشان بعد از مردن بروز مى‏كند همه را مى‏نويسيم و ما هر چيزى را در امامى مبين برشمرده‏ايم.

نکته: دقت کنید که او می‌خواهد اصل "ولایت و امامت" را رد کند، منتهی از این راه وارد شده است. یعنی روش بیان و تکذیب غیر مستقیم، که اثرش از مستقیم بیشتر است. چرا که مدعی است: «خداوند پس از اسلام، انسان را رها کرده است». یعنی تا بعثت خاتم الانبیاء صلوات الله علیه و آله، بشر را با گسیل انبیا هدایت نمود و پس از آخرین آنها، بندگانش را رها نمود! یعنی ولایت و امامتی در کار نیست.

خب، اگر خداوند و هدایت تا اسلام را قبول دارد، حال اوست که باید برای "رها کردن" دلیل و برهان بیاورد، نه این که شما پاسخگو باشید. دلیلش نیز هم باید منطبق با عقل باشد و هم منطبق با اسلام. چرا که سخن از خدا و اسلام دارد. آیا رها کردن علیمانه و حکیمانه است؟ آیا خودش به واسطه‌ی پیامبرش فرمود که دیگر شما رها می‌شوید؟ یا این آقا (و امثالش در طول ترایخ) از خودش درآورده است؟

پس به او نصیحت کنید:

بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست

یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل، یا خموش

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی