پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): آیا می‌گویند: روایت داریم که تسلیم مستکبران و ظالمان جهان شوید و ذلیل بمانید، تا قیام برسد؟!!

تجربه نشان داده که سالی یک بار، مقارن با دهه‌ی فجر، این گونه روایات، در فضای مجازی فرافکنی می‌گردد؛ و البته کاری هم با پاسخ‌هایش ندارند و مجدد و مجدد، همه ساله تکرار می‌کنند!

شما می‌توانید طی یک مطالعه و برآورد، تمامی اشخاص و گروه‌هایی که از این دسته از روایات، به عنوان نه تنها مجوز، بلکه دستور به "خاک بر سری یک ملت"، سوء استفاده می‌نمایند را به سه قسمت تقسیم نمایید:

یک – اشخاص، گروه‌ها و تشکل‌های سازمان‌ یافته‌ی رسمی یا غیر رسمی که نه تنها هیچ اعتقادی به اسلام ندارند، بلکه با اسلام و مسلمین دشمن هم هستند (مانند بهائیت، سلطنت‌طلب‌ها، غرب‌زده‌ها و وابستگان و ...)، و در این جنگ نرم، به هر ابزار و حیله‌ای متوسل می‌گردند، اگر چه آیات قرآن مجید، احادیث یا روایات باشد.

دو – مسلمانانی که نه تنها خرد [عقل] ضعیفی دارند، بلکه معلومات آنها از اسلام و منابع آن نیز بسیار ضعیف است؛ هر چند در هیبت روحانی یا یک تشکیلات کاملاً مذهبی باشند. آقای شیخ محمود حلبی، بنیانگذار و رییس "انجمن حجتیه" نیز در کوران انقلاب مردم، همین دسته از روایات را با همین برداشت‌های غلط، برای مردم می‌خواند!

سه – "مسلمانان عوام"، که هم مسلمان هستند و هم خیلی اسلام را دوست دارند، اما چون مطالعه و شناختی ندارند، اسیر جوّ هستند؛ پس اگر جوّ مثبت بود (مثل دهه‌ی اول محرم)، آنها نیز در میدان حضور می‌یابند، و اگر جوّ منفی بود، (مثل میدان جنگ نرم، به ویژه در فضای مجازی)، آنها نیز یا دچار شک و شبهه و تردید و ... می‌شوند و یا به طور کل، از جرگه‌ی اسلام و مسلمانان خارج می‌گردند.

شرط صحت حدیث:

شرط اول برای تشخیص صحت و اعتبار یک حدیث، این است که اولاً با "عقل و عقلانیت" در تقابل نباشد، و ثانیاً با آیات قرآن مجید منافات و تضادی نداشته باشد. پس از حصول این دو شرط، سراغ این می‌روند که حال آیا این گزاره، عین کلام معصوم علیه السلام می‌باشد و می‌توان به آن حدیث یا روایت اطلاق نمود یا خیر؟!

حال باید دقت کنیم که نه تنها شرط صحت حدیث، بلکه شرط فهم، برداشت، تفسیر و تحیل یک حدیث و روایت معتبر (نه نامعتبر) نیز همین است که با "عقل و وحی"، منافات، مقابله و تضاد نداشته باشد.

می‌گویند: اسلام و مسلمانی، تجزیه و تعطیل!

این برداشت و تفسیر سویی که از این دسته روایات می‌نمایند، به مثابه‌ی آن است که بگویند:

الف - اسلام و قرآن کریم را باید تجزیه نمود! که اساس این تجزیه نیز به دروغ بزرگی تحت عنوان «جدایی دین از سیاست» بر می‌گردد! چرا که "دین و سیاست"، یک چیز است، ولو دین کفار و سیاست آنها باشد که عین دیانت خودشان است.

ب – اسلام اجتماعی را باید تعطیل نمود. اسلام تا این حدی که یک عده‌ای از مردم، مشغول طهارت، وضو، غسل جنابت و حیض باشند – نمازی بخوانند، روزه‌ای بگیرند و ...؛ عیبی ندارد، اما تمامی ساختار، قوانین و نظام اسلامی در زندگی اجتماعی، باید تعطیل شود؛ حداقل تا ظهور! و البته این را نیز برای فریب می‌گویند!

می‌گویند: مردم در این گونه امور، نباید فهم، اراده، آرمان و فعالیتی داشته باشند، بلکه پیرو همان فرهنگ منحط قوم بنی‌اسرائیل (قوم یهود) باشند و به بگویند: «خدا هر موقع صلاح بداند با امام زمانش کاری بکند، می‌کند، پس به ما چه که دخالت کنیم و کاری انجام دهیم، چه رسد به این که خود را مکلف و موظف نیز بدانیم».

در نظر اینها، تمامی آیات مربوط به تلاش برای برقراری قسط - مقابله با ظلم - یاری مظلومان - جهاد در راه خدا – جنگ (قتال) در راه خدا -  امر به معروف و نهی از منکر – پذیرش ولایت الله و دوری از ولایت کفار – استقلال – آزادی ... و خلاصه هر گونه اندیشه و عملی که هویت اسلامی را حفظ کند، شأن مسلمانی را به دنبال بیاورد، به نفع مسلمانان باشد، زمینه‌‌های رشد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و بالندگی را نتیجه دهد، باید تعطیل شود، دست کم تا ظهور امام زمان علیه السلام(؟!)

روایت مورد بحث:

اصل روایت مورد بحث و ترجمه‌اش به شرح زیر می‌باشد، اگر چه روایات مشابه و مکمل نیز وجود دارد:

«كُلُّ رَایةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِیامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ یعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» (کافی، جلد 8، صفحه 295)

ترجمه: هرپرچمی که قبل از قیام قائم برافراشته شود صاحب آن طاغوتی است که غیر خدا را می‌پرستد.

از نظر روایی، به این دسته از روایات، "خبر واحد" می‌گویند، و هر چقدر هم که سند داشته باشد، حجیّت آنها وقتی به اثبات می‌رسد و ضروری می‌گردد که با عقل و نیز صراحت آیات قرآن کریم و اصول و فروع قطعی اسلام، منافات و رویارویی نداشته باشد؛ پس چرا هر گاه از همان‌هایی که برداشت و تفسیر سوء دارند، در باره‌ی فروع دین سؤال می‌شود، می‌گویند: « ۱- نماز ۲- روزه ۳- زکات ۴- خمس ۵- حج ۶- جهاد ۷- امر به معروف ۸- نهی از منکر ۹- تولی ۱۰- تبری »؟!

پرچم:

قطعاً مقصود از "پرچم"، چند متر پارچه‌ای که روی آن حرفی یا علامتی درج شده باشد نیست و حتی دشمنان و سوء تعبیر کنندگان نیز چنین تعریفی ندارند، چرا که این همه شعاری که می‌دهند، همه برای هدف قرار دادن قیام مردم و برپایی نظام جمهوری اسلامی می‌باشد.

"پرچم"، یعنی یک نمادی که پس از تشکل، عَلَم می‌شود تا هم اعلام حضور و استقلال نماید، و هم محور تجمع طرفداران، حول محور آن باشد. چنان که اگر بگوییم: پرچم اسلام، یا پرچم کفر، یا پرچم استبداد و ...، مقصود همین است.

برافراشتن پرچم:

اگر بگویند مقصود امام علیه السلام، از « كُلُّ رَایةٍ = تمامی پرچم‌ها»، حتی پرچم اسلام و دعوت به توحید، قرآن، ولایت (تولی و تبرا) می‌باشد که نه تنها نقض غرض می‌شود، بلکه اهانت و افترای به شخص امامان علیهم السلام می‌باشد، چرا که می‌گویند: «امام معصوم گفته است، مبادا اگر شخص ما را در مقابل چشمان خود ندید، مسلمان باشید و به آیات قرآن کریم و احکام شریعت اسلام، عمل نمایید»!

●- مگر انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، پرچمی به غیر از همان پرچم توحید، اسلام، قرآن و ولایت را برافراشته داشته است؟! مگر دعوت جدید، هدف جدید، شریعت جدید، احکام و دستورات جدیدی آورده است؟!

خیر، بلکه مسلمانان انقلابی گفتند و می‌گویند: «ما موحد و مسلمانیم، ما اهل قرآن مجید، احکام اسلام و ولایت بوده و هستیم، کسی هم حق ندارد مانع ما شود»! خب، حالا اگر مانع شدند، چه کنند؟! بگویند: حیف که ما اجازه نداریم تا ظهور حضرت (ع)، شما را کنار بزنیم و از لِه شدن زیر چکمه‌های طاغوتی شما نجات یابیم و اگر ایستادگی نماییم، خودمان نیز طاغوت می‌شویم؟!

در اسلام رذالت نیست:

آیا اسلام [قرآن حکیم و ائمه‌ی اطهار علیهم السلام]، العیاذ بالله فرموده‌اند که مسلمانان تا قیام قائم ما (عجّ الله تعالی فرجه الشریف)، در ضلالت، رذالت، بردگی، استعمار، استثمار و خاک بر سری بمانند؟!

روزی 17 بار مقابل خدا خم شوند (رکوع نمایند)، و در حالی که شیطان روی گرده‌ی آنها نشسته و سواری می‌گیرد، بگویند: «سُبحانَ الله»؟! و دو برابر این مقدار سجده کنند، و در حالی که سر بر خاک نهاده و شیطان نیز خاک بر سرشان می‌ریزد، بگویند: « سُبْحَانَ رَبِّیَ الاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ »؟! در حالی که همان پیامبری که این قرآن و نماز را از سوی خداوند متعال برای آنها آورده و ابلاغ نموده است، می‌فرماید:

«مَنْ أَصْبَحَ لاَ یهْتَمُّ بِأُمُورِ اَلْمُسْلِمِینَ فَلَیسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً ینَادِی یا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یجِبْهُ فَلَیسَ بِمُسْلِمٍ» (الکافی , جلد 2 , صفحه 164)

ترجمه: هر كه صبح كند و بامور مسلمین همت نگمارد، از آنها (مسلمان‌ها)نیست؛ و هر كه بشنود مردى فریاد میزند «مسلمان‌ها بدادم برسید» و پاسخش ندهد (به یاریش قیام نکند) مسلمان نیست.

*- آیا امام سجاد علیه السلام، در پاسخ به پرسش از قیام مختار رحمة الله علیه نفرمود: «اگر برده‌ای از زنگار برای یاری ما قیام كند بر همگان واجب است او را یاری رسانند» (بحار الانوار، ج45، ص365)

*- آیا امام باقر علیه السلام، درباره‌ی قیام مختار نفرمودند: «مختار قاتلان ما را كشت و از ما اهل‌بیت خونخواهی و دختران ما را ازدواج داد، و در زمان مشكلات بین ما به تقسیم مال پرداخت» (بحار الانوار، ج45، ص343) و نفرمود: «خدا رحمت كند مختار را كه تمام حق ما را ستاند» (رجال كشّی، ص125، ح199)؟!

*- آیا امام صادق علیه السلام، که روایت مورد پرسش نیز از ایشان می‌باشد، خودشان در باره‌ی قیام زید نفرمودند: «عمویم زید در راه رضایت آل محمد صلی الله علیه و آله قیام كرد» (وسائل الشیعه، ج11، ص39)؛ و امام رضا علیه السلام، در باره‌ی قیام وی، نفرمودند که «زید از علمای آل محمد بود و برای خداوند خشم نمود، و برای خداوند با دشمنانش جنگید تا به شهادت رسید» (همان).

***- بنابراین، بسیار روشن و مبرهن است که مقصود از « كُلُّ رَایةٍ »، پرچم غیر از اسلام – پرچم غیر از ولایت و پرچم دعوت به خود – ادعای مهدویت و ... می‌باشد؛ نه این بفرمایند: یا ذلیل، تسلیم و برده‌ی ظلم و استکبار شوید و یا اگر قیام نمودید، از خود دفاع نمودید، مسلمانی را احیا کردید، برای مساعد نمودن شرایط مسلمانی تلاش کردید ...، طاغوت و باطل می‌باشید! چنان که در حدیث دیگری تصریح نمودند به این که مقصود دجال‌های زمان و پرچم ضلالت است، نه پرچم هدایت، که همان پرچم اسلام و قرآن مجید و ولایت می‌‌باشید: « وَ مَنْ رَفَعَ رَایةَ ضَلاَلَةٍ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ – و هر کسی که پرچم ضلالت برفرازد، صاحبش طاغوت است » (الکافی , جلد 8 , صفحه 296).

آیا پرچمی که به مسلمانان بگوید: «تا ظهور حضرت، حق مسلمانی ندارید و باید تسلیم حکومت کفار گردید»، همان پرچم ضلالت نمی‌باشد که صاحبش طاغوت است؟!

امام خمینی رحمة الله علیه:

●- «این‌هایی كه می‌گویند كه هر عَلَمی بلند بشود، و هر حكومتی، خیال كردند كه هر حكومتی باشد، این برخلاف فرج است!‌ این‌ها نمی‌فهمند چی دارند می‌گویند... .

حكومت نبودن، یعنی این‌ كه همه‌ی مردم به جان هم بریزند و همدیگر را بكشند...، اگر فرض می‌كردیم دویست تا روایت هم در این باب داشتند، همه را به دیوار می‌زدیم، برای این‌كه خلاف قرآن است» (صحيفة نور، ج20، ص198)

 مشارکت و هم افزایی (موضوع و نشانی لینک متن یادداشت)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

روایت: «هر پرچمی كه قبل از قائم ما برافراشته شود، ضلالت و گمراهی است»، آیا یعنی هر حکومتی طاغوتی است، حتی جمهوری اسلامی ایران؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9622.html 

 

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

  

        

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   امام مهدی   غیبت   آخر الزمان   امام صادق