پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): ما چکاره‌ایم که به مردم پند و راهنمایی دهیم؟! خودمان نیز جزو همین مردم هستیم، لذا تمامی خوشی‌ها، ناخوشی‌ها، گشایش‌های عمومی و گرفتاری‌ها و فشارهای عمومی بر مردم، بر ما نیز مترتب می‌باشد؛ و بالتبع خودمان نیز محتاج پند، اندرز و راهنمایی می‌باشیم.

بنابراین، مهم این است که همه با هم توجه کنیم که آیا بالاخره این جامعه، پند دهنده و راهنمایی برای جلوگیری از وقوع بحران‌ها و یا خروج از آنها دارد یا خیر؟! و اگر دارد [که دارد]، چه می‌گوید؟ برای جلوگیری از بروز بحران‌ها چه فرموده؟ برای چگونگی کنترل و مدیریت چه فرموده؟ برای خروج از بحران چه راه‌کارهایی ارائه داده؟ ملت باید چه کنند؟ مجلس باید چه کند؟ دولت باید چه کند ...؟ و اگر نمی‌کنند، چرا؟!

بالاخره هر گونه غفلت، بی‌توجهی، نافرمانی و مخالفت، چه در فرد، چه در جامعه و چه در نظام اداره‌ی کشور، علت و عللی دارند که آن علل باید شناسایی، ریشه‌یابی و برطرف گردند.

آیا نافرمانان، دین ندارند؟! آیا ابله هستند و عقل ندارند؟! آیا ساده هستند و بصیرت ندارند؟! آیا متکبر و خود رأی هستند و ...؟! یا آن که اساساً با اسلام، نظام جمهموری اسلامی ایران، ملت ایران، استقلال کشور، رشد و بالتبع رفاه این ملت و ... مخالفند و تمامی سعی‌شان این است که خلاف جریان و در جهت تضعیف، تخریب و دشمنی، و در نهایت سلطه‌ی بیگانگان [خواه شیطان درون باشد و یا شیطان برون و شیطان بزرگ] گام بردارند؟! ریشه‌ی این همه بیگانه‌پرستی، غرب‌زدگی، نوکر صفتی، خود کم‌بینی و ذلت، استعمار طلبی، چه در لباس روحانی، چه در جایگاه خدمتگزاری، چه در قیافت مسلمانی و چه در ژست روشنفکری، چیست؟!

این نکته، همان مهمی است که همگان باید با آگاهی و بصیرت به آن توجه کنند تا خود را بشناسند، جامعه را بشناسند، شرایط و بحران‌ها را بشناسند، راه را از چاه تمیز دهند و دوست و دشمن را بشناسند. یعنی همان "تولا و تبرا"، یعنی همان "ولایت شناسی و ولایت‌پذیری" که بصیرت می‌خواهد.

●- اگر قرار باشد فرد آگاه، بصیر، صالح، مصلح و خیرخواه [خواه خداوند سبحان، علیم، حکیم و هادی باشد، یا بندگان برگزیده‌ی او]، به خیر دعوت کنند، راه را نشان دهند، چه باید کردها و چه نباید کردها را بگویند، بهترین توصیه‌ها و برنامه‌ها را پیش رو قرار دهند، اما مخاطبین توجه نکنند؛ این پندها و حکمت‌ها و این رهنمودها، چه فایده‌ای برای آنان خواهد داشت، در حالی که کفرانش می‌کنند؟ یعنی به حقایق بی توجهی می‌کنند، حقایق را می‌پوشانند و نعمت‌ها را ضایع می‌کنند و فرصت‌ها را می‌سوزانند!

●- «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ * خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (البقره، 6 و 7)

ترجمه: در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند چه بيم‌شان دهى، چه بيم‌شان ندهى بر ايشان يكسان است [آنها] نخواهند گرويد * خداوند بر دلهاى آنان و بر شنوايى ايشان مهر نهاده و بر ديدگانشان پرده‏ اى است و آنان را عذابى دردناك است.

انتخاب:

مهم‌ترین بروز و ظهور "عقل و اختیار" آدمی، در "انتخاب"های اوست و البته پس از انتخاب، نتایجش جبری است. حال خواه موضوع انتخاب معبود، دین، ولایت و امامش باشد – یا انتخاب رییس جمهور و نمایندگان مجلس - یا انتخاب شغل، همسر، شیوه کسب، سبک زندگی – یا حتی انتخاب یک لباس.

اگر برای انتخاب اصلح در هر امری [از کلان تا خُرد]، از إله و معبود گرفته تا همان لباس یا خوراک، هدایت‌کننده‌ی با بینه‌ها و شاخصه‌های معینی وجود نداشته باشد، مردم گمراه می‌شوند و در این گمراهی نیز هیچ قصور و تقصیری نخواهند داشت. اما اگر دعوت کنندگان به خیر، با بینه‌ها و شاخصه‌های معین وجود داشته باشد، بیان و ابلاغ بنمایند، تذکر و نصیحت بدهند، اما مخاطبان توجه نکنند و شاخصه‌ها را به عنوان یک قالب پیش رو قرار ندهند و موضوع را با قالب تطبیق ندهند، مقصر اصلی هر خطا و خطری، هر انحراف و ابتلایی، خودشان هستند!

●- «وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ * وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (آل عمران، 104 و 105)

ترجمه: باید از میان شما، جمعی دعوت به نیکی، و امر به معروف و نهی از منکر کنند! و آنها همان رستگارانند * و شما مانند کسانی نباشید که پراکنده شدند و اختلاف کردند؛ (آن هم) پس از آنکه نشانه‌های روشن (پروردگار) به آنان رسید! و آنها عذاب عظیمی دارند.

در مورد ابلیس لعین، با آن همه لشکریانش فرمود «هیچ تسلطی ندارد، مگر بر کسی که خودش بخواهد» - امام خمینی رحمة الله علیه در مورد شیطان بزرگ نیز همین معنا را فرمود: «امریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند»!

بنابراین، ممکن است مردم، بر اثر بی‌بصیرتی و اسیر امواج تبلیغاتی شدن، انتخاب‌های نادرستی بکنند و با عواقب سوءاش مواجه شوند؛ پس، راه کار این است که در انتخاب‌های بعدی، دیگر اسیر موج نشوند، عقلانیت و بصیرت خود را بکار بندند، به قالب‌ها و شاخصه‌هایی که توسط امام امت و مقام ولایت و صالحان و ناصحان جامعه داده می‌شود، توجه کنند و بهترین‌ها را برگزینند و امور خود را به دست منتخبان صالح و اصلح بسپارند. و اگر چنین نکردند، خودشان دچار قصور و تقصیر شده‌اند و باید منتظر عواقبی بدتر از وضع حال باشند.

مردم:

در عرصه‌ی اقتصادی و معیشت، سبک زندگی ما چگونه است؟ ممیز مصرف مردم چیست؟ ملاک‌شان کدام است؟ از چه الگوهایی یپروی می‌کنند؟ برای مقابله با بحران‌های اجباری [ناشی از تحریم و ...] و عمدی [ناشی از سوء مدیریت و یا حتی خیانت»، چه می‌کنند؟!

●- دولت با افتخار اعلام می‌کند که «مردم نگران نباشند، برای شب عید میوه وارد کرده است»! خب اگر مردم به هیچ وجه، حتی به اندازه‌ی کیلو، میوه‌ی خارجی برای شب عید نخرند، دولت و مجلس، واسطه و تاجر و ... را تحریم کنند، چه می‌شود؟!

●- دولت با افتخار اعلام می‌کند که «مردم نگران نباشند، چندین تریلی، لباس شب عید وارد کرده است»! مردم تحریم کنند و حتی یک جوراب خارجی نخرند، اگر ایرانی‌اش بی‌کیفیت، گران و نامطلوب است، آن را هم نخرند؛ آیا عریان می‌مانند؟!

●- کافیست مردم، یک هفته لبنیات نخرند، تا این بحران و سوء استفاده از آن شکست بخورد. کارخانجات حتی قادر نیستند که برای دو روز "شیر" را نگه‌دارند، پس مجبور می‌شوند که این ظلم را به ملت روا ندارند.

●- قیمت خودروی قراضه‌ای چون پراید، یا سایر خودروهای مونتاژ ایران، آن هم با این کیفیتی که شاهدیم، ظرف دو ماه، بیش از صد در صد افزایش می‌یابد، گاه حتی سه، چهار یا شش برابر می‌شود، همه معترضند، اما ظرفیت فروشش ظرف یک ده دقیقه یا یک ساعت به پایان می‌رسد!

●- اتحادیه لوازم خانگی، با پُر رویی تمام، در یک خبر رسانه‌ی ملی، اعلام می‌نماید: «مردم منتظر حادثه‌ای پس از سال نو نباشند، چون حتماً گرانتر خواهد شد، پس اگر قصد خریدی دارند، تا قبل از عید خرید کنند»! همین گزارش، مصاحبه و خبر، خودش بحران‌ساز و سبب هجوم و تقاضای بیشتر و بالتبع افزایش قیمت (تورم) می‌شود.

●- جمعیت امریکا و اروپا، نزدیک به دو میلیارد نفر می‌باشد. جمعیت کشورهای صنعتی بزرگ اروپایی، مانند: انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا، روسیه و ...، بیش از یک میلیارد می‌باشد. حالا شما به تک تک افراد، از قشر متمول گرفته تا متوسط و ضعیف رجوع نمایید و ببینید هر کدام چند سکه طلا دارند؟! اگر از سکه‌ی طلا با آنان سخن بگویید: چشمانشان از حدقه بیرون می‌زند؛ اما در کشوری چون ایران، نه تنها مهریه‌ی دختران، تعداد کثیری سکه طلا می‌باشد، بلکه بسیاری از مردم در خانه‌هایشان سکه دارند، و نرخ سکه، هر روز مانند نرخ ارز [که آن هم باید مربوط به بانک‌ها و بازرگانان باشد نه عموم مردم] اعلام می‌شود و ارز خارجی و سکه، یکی از مبادلات تجاری بسیاری از مردم است(؟!) و البته سودجویان دولتی و غیر دولتی نیز از فرصت، نهایت بهره را می‌برند!

پس، مردم نیز چه بحران و چه گشایش اقتصادی باشد، و چه تحریم و تگناهای عمدی و اجباری باشد، باید سبک زندگی خود را همچون ملاک‌ها و شاخصه‌های "انتخاب" خود، تغییر دهند.

پندها و رهنمودها و راه‌کارهای ریشه‌ای:

*- هفت بند مندرج در بیانیه‌ی امام خامنه‌ای که بیشتر خطاب به جوانان بود، موسوم به "گام دوم انقلاب".

*- پند، رهنمود و دستورالعمل به دولت و ملت، در بیانات به مناسبت سالروز قیام نوزدهم دی.

*- «عملکردهای ضعیف، اقتصاد کشور را از بیرون و درون دچار چالش ساخته است. راه‌حلّ این مشکلات، سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است. اینکه کسی گمان کند که «مشکلات اقتصادی صرفاً ناشی از تحریم است و علّت تحریم هم مقاومت ضدّ استکباری و تسلیم نشدن در برابر دشمن است؛ پس راه‌حل، زانو زدن در برابر دشمن و بوسه‌زدن بر پنجه‌ی گرگ است» خطایی نابخشودنی است.»

*- «تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی در ایران، زیان‌های بی‌جبران اخلاقی و اقتصادی و دینی و سیاسی به کشور و ملّت ما زده است؛ مقابله با آن، جهادی همه‌جانبه و هوشمندانه می‌طلبد که باز چشم امید در آن به شما جوانها است».

مشارکت و هم افزایی (موضوع و نشانی لینک متن یادداشت)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

در این وضعیت اقتصادی که اقشار کم درآمد تحت فشار هستند، چه پند و راهنمایی‌ای به آنها ارائه می‌فرمایید؟

پاسخ: [باید به رهنمودها و دستورهای داده شده عمل نمود]!

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9662.html

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

  

      

 

کلمات کلیدی:  گوناگون