پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

اصلاً باور نکنید. برای برخی، هر نوشتاری در فضای مجازی، مانند وَحی مُنزل می‌باشد و گمان دارند که حتماً باید قبول و باور نمایند، خواه خبر و گزارش باشد، خواه تحلیل و نظر، خواه شایعه و خواه به عنوان حدیث و روایت نقل شود؛ و البته برایشان پرسش و شبهه نیز پیش می‌آید.

یک - هیچ دلیلی ندارد که هر نقلی به نام اهل عصمت علیهم السلام [به ویژه در فضای مجازی]، حتماً صحیح و مستند باشد! مگر در پایگاه‌های بسیار موثق.

دو - گاهی در زیر سخن خود به اهل عصمت علیهم السلام نسبت می‌دهند، منبعی [بحار الانوار و ...] نیز می‌نویسند که آن نیز دروغ است.

سه - به فرض که مطلبی به عنوان روایت، در کتابی نوشته شده باشد؛ دلیلی ندارد که حتماً حدیث محکم، موثق و صحیح باشد. مرحوم علامۀ مجلسی رحمة الله علیه، آن چه به عنوان حدیث نقل شد را در بحار الانوار جمع‌آوری نمود و سپس خودش اقدام به تفکیک حدیث محکم، از مرسل و مرفوع نمود که عمرش کفاف نداد و ادامۀ انجام این وظیفه بر عهدۀ محققان، محدثان، علما و فقها افتاد که با قواعد علم تفسیر، علم حدیث، علم رجال، علم کتاب و ...، صحّت احادیث را تصدیق نمایند.

چهار - پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، معیار دادند و فرمودند: «اگر مطلبی از من به شما نقل شد که با وحی و عقل مطابقت نداشت، به سینۀ دیوار بزنید و نپذیرید».

پنج - در مجموع، به این دروغ‌ها و افتراهایی که به خداوند سبحان، انبیاء و جمیع اهل عصمت نسبت داده و می‌دهند، «اسرائیلیات» گفته می‌شود؛ چرا که ریشه در القائات کفار نفوذی به یهود و سپس به مسحیت و اسلام دارد!

علم لدنی

هیچ یک از انبیا و رسولان الهی و هم چنین اهل عصمت علیهم السلام، نزد دیگران درس نخواندند و علم نیاموختند تا نگویند: «سخنانش وحی نیست، بلکه دیگری به او آموخته است»، اگر چه باز هم چنین گفتند! «ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ - پس از او روى برتافتند و گفتند تعليم‏ يافته‌اى ديوانه است» (الدّخان، 14)

علوم انبیای الهی، پیامبر اکرم و اهل عصمت صلوات الله علیهم اجمعین، همه «علم لدّنی» می‌باشد؛ یعنی معلم آنان خداوند سبحان بوده است، چنان که معلم حضرت آدم علیه السلام نیز خداوند علیم و حکیم بوده است و به او علومی تعلیم داد که حتی ملائک آن را نمی‌دانستند:

«وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ * قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ» (البقره، 31 و 32)

- سپس علم تمامی اسماء (نشانه‌ها) را به آدم آموخت بعد آنها را به فرشتگان عرضه داشت و فرمود اگر راست می‏گوئيد از این اسماء به من خبر دهید * فرشتگان عرض كردند: منزهی تو!، ما چيزی جز آنچه به ما تعليم داده‏‌ای، نمی‏دانيم تو دانا و حكيمی.

تعلیم انبیای الهی از جانب حق تعالی، یا به صورت القای مستقیم وحی به قلب بوده است و یا به واسطۀ فرشته وحی:

«فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى * عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى» (النّجم، 4 و 5)

- آنگاه به بنده‏‌اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود * آنكس كه قدرت عظيمی دارد او را تعليم داده است.

علم اوصیای الهی نیز تعلیم خداوند علیم و حکیم به وسیلۀ رسولش به آنان می‌باشد و نزد کسی درس نخوانده‌اند. برخی از اولیای الهی نیز از علم لدنی برخوردار شده‌اند، چنان که امام سجاد علیه السلام، به حضرت زینب علیها السلام فرمود:

«اَنتِ بِحَمدُاللّهِ عَالِمَةٌ غَیر مُعَلّمَةٍ وَ فَهَمةٌ غَیر مُفَهَمّةٍ» (الاحتجاج، ج 2، ص 305)

- الحمد لله، تو دانشمندی هستی که کسی به تو آموزش (تعلیم) نداده و فهیمی هستی، بدون تفهیم کننده.

چند آیه در تعلیم انبیای الهی

«فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا» (الکهف، 65)

- [حضرت موسی و همراهش] (در آنجا بنده‏‌ای از بندگان ما [عبد صالح، حضرت خضر علیه السلام) را يافتند كه او را مشمول رحمت خود ساخته و از سوی خود علم فراوانی به او تعليم داده بوديم.

«وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ الْخَبَائِثَ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ» (الأنبیاء، 74)

- و به لوط حكمت و دانش عطا كرديم و او را از آن شهرى كه [مردمش] كارهاى پليد [جنسى] می‌کردند نجات داديم به راستى آنها گروه بد و منحرفى بودند.

«فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ وَكُنَّا فَاعِلِينَ» (الأنبیاء، 79)

- ما (حكم واقعی) آن را به سليمان تفهيم كرديم، و به هر يك از آنها (شايستگی) داوری (حکمت) و علم داديم، و كوه‌ها و پرندگان را مسخر داود ساختيم كه با او تسبيح (خدا) می‌گفتند، و ما قادر بر انجام اين كار بوديم.

«وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ» (النّمل، 15)

- و ما به داوود و سليمان، دانشی عظيم داديم؛ و آنان گفتند: ستايش از آنِ خداوندی است که ما را بر بسياری از بندگان مؤمنش برتری بخشيد.

حضرت عیسی مسیح علیه السلام

رشد سریع انبیای الهی و حتی اشخاص عادی، امر عجیبی نیست؛ از بوعلی سینا نقل است که می‌گفت: «من آبکشی را که مادرم روی من می‌گذاشت تا حشرات هجوم نیاورند یادم هست که از آن آسمان را سوراخ سوراخ می‌دیدیم»؛ اما این که «مادر حضرت عیسی علیه السلام، او را نزد معلم برده باشد»، همان اسرائیلیات است که می‌خواهند القا کنند که انبیا نزد دیگران درس خوانده‌ و باسواد شده‌اند!

حضرت مسیح علیه السلام، به امر و معجزۀ الهی، در گهواره لب به سخن گشود و فرمود:

«فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا * قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا * وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا * وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا» (مریم علیها السلام، 29 تا 32)

- (مريم علیها السلام) اشاره به او كرد؛ گفتند ما چگونه با كودكی كه در گاهواره است سخن بگوئيم؟! * (ناگهان عيسي زبان به سخن گشود) گفت من بنده خدايم به من كتاب (آسمانی) داده و مرا پيامبر قرار داده است * و مرا وجودی پر بركت قرار داده در هر كجا باشم، و مرا توصيه به نماز و زكات مادام كه زنده‏‌ام كرده است * و مرا نسبت به مادرم نيكوكار قرار داده، و جبار و شقی قرار نداده است.

آیا چنین شخصیت با عظمتی که خداوند علیم و حکیم، او را از بدو تولد نبی قرار داده، به او کتاب (وحی) داده و او را مبارک (پر برکت) قرار داده، بی‌سوادی است که مادرش او را جهت تعلیم نزد دیگران می‌برد؟! آیا خداوند سبحان، بی‌سواد و بدون علم را پیامبر خویش قرار می‌دهد و به او کتاب نازل می‌نماید؟!

●- پس این سخنان، همان دروغ‌ها و افتراهای القایی شیاطین جنّ و انس [اسرائیلیات] می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم .

پرسش:

روایتی نقل کرده‌اند مبنی براین که رشد حضرت مسیح (ع) آنقدر سریع بود که مادرش او را در شش ماهگی نزد معلم برد تا خواندن و نوشتن بیاموزد - چگونه باور کنیم؟!

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/etc/12900.html 

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون