نهج البلاغه - بخشی از نامه 31 / با استفاده از برگردان (ترجمه) حجت الاسلام  المسلمین انصاریان

امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام:

فَتَفَهَّمْ يا بُنَىَّ وَصِيَّتى، وَاعْلَمْ اَنَّ مالِكَ الْمَوْتِ هُوَ مالِكُ الْحَياةِ،

پسرم! وصیتم را بفهم، و بدان که مالک مرگ همان مالک حیات است؛

وَ اَنَّ الْخالِقَ هُوَ الْمُميتُ، وَ اَنَّ الْمُفْنِىَ هُوَ الْمُعيدُ،

و هستی‌ بخش همان میراننده، و فناکننده همان بازگرداننده است؛

وَ اَنَّ الْمُبْتَلِىَ هُوَ الْمُعافى،

و گرفتارکننده همان عافیت بخشنده است،

وَ اَنَّ الدُّنْيا لَمْ تَكُنْ لِتَسْتَقِرَّ اِلاّ عَلى ما جَعَلَهَا اللّهُ عَلَيْهِ مِنَ النـَّعْماءِ وَ الإبْتِلاءِ، وَ الْجَزاءِ فِى الْمَعادِ، وَ ما شاءَ مِمّا لا نَعْلَمُ.

و مسلّماً دنیا برقرار نمی‌‌ماند مگر به همان نظامی‌ که خداوند آن را قرارداده، از وضع نعمت‌ها و بلاها، و پاداش روز جزا، و آنچه او بخواهد و ما نمی‌دانیم .

فَاِنْ اَشْكَلَ عَلَيْكَ شَىْءٌ مِنْ ذلِكَ فَاحْمِلْهُ عَلى جَهالَتِكَ بِهِ،

اگر در رابطه با جهان و نظاماتش از درک حکمت حادثه‌ای‌ درماندی‌ آن را به حساب جهالت خود بگذار،

فَاِنَّكَ اَوَّلَ ما خُلِقْتَ جاهِلاً ثُمَّ عَلِّمْتَ،

زیرا در ابتدای‌ کار نادانِ به امور آفریده شدی‌ سپس دانا گشتی‌،

وَ ما اَكْثَرَ ما تَجْهَلُ مِنَ الاَمْرِ، وَ يَتَحَيَّرُ فيهِ رَأْيُكَ، وَ يَضِلُّ فيهِ بَصَرُكَ، ثُمَّ تُبْصِرُهُ بَعْدَ ذلِكَ.

چه بسیار است اموری‌ که نمی‌‌دانی‌ و اندیشه‌ات نسبت به آن سرگردان، و دیده‌ات از راه یافتن به آن ناتوان است، اما پس از مدتی‌ به آن بینا می‌شوی‌.

فَاعْتَصِمْ بِالَّذى خَلَقَكَ وَ رَزَقَكَ وَ سَوّاكَ،

پس به خداوندی‌ که تو را آفریده، و روزیت را عنایت کرده و اندامت را تعدیل نموده پناه ببر،

وَلْيَكُنْ لَهُ تَعَبُّدُكَ، وَ اِلَيْهِ رَغْبَتُكَ، وَ مِنْهُ شَفَقَتُكَ.

باید بندگیت برای‌ او باشد، و رغبتت متوجه او گردد، و از او بیم داشته باشی‌.

 

 

کلمات کلیدی:  نهج البلاغه