پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): ابتدا باید بدانیم که «سخن گفتن خداوند سبحان»، یعنی چه و چگونه است، و سپس توجه نماییم که با چه کسانی سخن میگوید و چگونه؟
الف – بیتردید اگر برداشت ما از "سخن گفتن خدا، یا همان کلام الله"، الفاظی باشد که از چرخش زبان و هوا و تحرک عضلات لب و دهان بیرون میآید و چون صوت دارد، شنیده میشود؛ برداشت غلطی است که ریشه در گمان و تصور و قیاس دارد.
ب – اینها همه اوصاف مخلوقات میباشند و خداوند متعال، منزه و بری (سبحان) از این اوصاف میباشد. « سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ – خداوند منزه است از آن چه به وصف میآورند / الصافات، 159»
تصور بیان الفاظ با بیرون آوردن صوت و صدا، مستلزم برخورداری از اعضا و جوارح میباشد و بالتبع نیاز به آن اعضا را ایجاب میکند، که با غنا و سبوحیت خداوند متعال منافات دارد.
وحی:
بنابراین، سخن گفتن خدا (کلام الله) به هر شکلی که باشد، با "وحی" انجام میگیرد و وحی خودش خلق (مخلوق) است، بنابراین، یک واسطه است. و باید توجه داشته باشیم که وحی خدا، الزاماً کلامی نیست، بلکه امر او در ایجاد نیز با همین وحی انجام میگیرد. یعنی ارادهاش را تعلق میدهد، میگوید: باش، و بود میشود. قطعاً میگوید: باش، لفظی و خطاب به چیزی که نیست نمیباشد، بلکه امری است و امر نیز ایجاد میباشد.
اما در مورد سخن گفتن به انسان (کلام الله) به صراحت فرمود:
« وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ » (الشّوری، 51)
ترجمه: و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد جز [از راه] وحى يا از فراسوى حجابى، يا فرستادهاى بفرستد و به اذن او هر چه بخواهد وحى نمايد. آرى، اوست بلندمرتبه سنجيدهكار.
وقتی میفرماید: «هیچ بشری»، یعنی حتی انبیا، رسل و حضرت ختمی مرتب صلوات الله علیه و آله را نیز شامل میگردد، چنان که به ایشان نیز امر نمود که «بگو، من نیز بشری مثل شما هستم، با این تفاوت که به من وحی میشود».
*- بنابراین، منع سخن گفتن بیواسطهی خدا برای بندگانش، امامان علیهم السلام را نیز شامل میشود، چرا که آنان نیز "بشر" هستند.
خداوند منّان، با تمامی مخلوقاتش حرف میزند:
تمامی مخلوقات خداوند منّان، مخاطب او هستند، پس او با همه حرف میزند، منتهی با هر کدام و در هر موضعی، به گونهای متناسب با خودشان (1). و البته تمامی سخنها به شکل وحی میباشد، ولی وحی نیز انواع و اقسام دارد.
در قرآن کریم میخوانید که خداوند سبحان، با ملائک از طریق وحی سخن فرمود: « إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ » - با حواریون که از پیامبران نبودند نیز به طریق وحی سخن فرمود: « وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ » - با مادران برخی از رسولان، چون حضرات موسی و عیسی علیهماالسلام، با وحی سخن فرمود: « إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى » - با کل آسمانها از طریق وحی سخن فرمود و امرشان به آنها ابلاغ نمود [در آنها ایجاد نمود] « وَأَوْحَى فِي كُلِّ سَمَاءٍ أَمْرَهَا » - با زنبور عسل از طریق وحی سخن فرمود: « وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ » ... ، و هم چنین با جمیع انسانها، با دو بیان قرآن مجید که وحی است و نیز الهام شخصی که نوعی وحی است، سخن میفرماید: « فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ».
امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف:
پس، وقتی خداوند منّان، تمامی مخلوقاتش را مخاطب قرار میدهد و هم چنین به احوال آنان خبیر و بصیر و به گفتارشان سمیع و به دعایشان مجیب است، به طور قطع و یقین، با برگزیده، خلیفه، حجّت و امامش، که مظهر اتمّ اسمای الهی و انسان کامل است نیز سخن میفرماید، منتهی همان طور که فرمود: یا از طریق وحی است و یا از پس پردهی حجاب، یا با فرستادن رسولان (مانند فرشتگان). مثل الهام، رؤیای صادقه، نزول ملائکه به شکلهای گوناگون، چنان که در آیات خواندیم که به صورت مردانی نیکو منظر بر حضرات ابراهیم و لوط و ... علیهم السلام نازل شدند - چنان که در سوره قدر میفرماید که ملائک را با مقدرات عالم نازل مینماید. خب به چه کسی نازل مینماید؟! به حجتش در روی زمین – و چنان که میدانیم حتی حضرت جبرئیل علیه السلام که شخصاً به تمامی انبیا نازل نشده است (بلکه جنود او که فرشتگان وحی هستند، نازل شدهاند)، بارها خدمت حضرت فاطمه زهراء علیهاالسلام مشرف شدهاند.
پس، به طور قطع و یقین، خداوند سبحان، بیش از همه، با خلیفهاش، حجتش و امام برگزیدهاش سخن میگوید، اما با واسطههایی که خودش صلاح بداند.
مشارکت و همافزایی (سؤال و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)
آیا خداوند متعال با امام زمان علیه السلام، بطور مستقیم و بیواسطه سخن میگوید
http://www.x-shobhe.com/shobhe/8417.html
کلمات کلیدی:
پاسخ های کوتاه